Noctisdark – The Roots of Dreamers
Eigen beheer, 2011
Een plaat vol tegenstrijdigheden. Het is niet de eerste keer, maar Noctisdark is zo’n band die de becijfering ontzettend moeilijk maakt voor deze recensent. Opgericht in 1999 en nu pas een debuut met volledige lengte. Volgens eigen zeggen zijn ze via een ‘fase Cradle of Filth‘ uiteindelijk uitgekomen op death doom.
Grunts worden zoals wel vaker in het genre afgewisseld met cleane vocalen. Eén van de zwakkere punten van The Roots of Dreamers. Dani (nee, niet Filth) klinkt licht onzeker en heeft een nogal Spaans accent. Echt slecht is het niet, maar sommige passages toveren een glimlach op mijn gezicht. De grunt is fijn en diep, maar komt niet bijzonder goed uit de verf door de nogal doffe productie.
De muziek zelf is zeer afwisselend met een bijna constante ondersteuning van toetsen op de achtergrond. Bonus track In Bloom doet me in tegenstelling tot de andere nummers wat denken aan While Heaven Wept, maar dan inclusief grunts. Verborgen in de doffe productie en achter de soms wat lachwekkende cleane vocalen zit een zeer sterke kern. Heerlijke melodieuze riffs, fijn drumwerk en gewoonweg lekkere death/doom-songs. El Funeral de los Ocultos laat horen dat iemand met een accent beter in zijn eigen taal kan zingen. Objectief gezien is het geen plaat die de middenmoot overstijgt. Subjectief gezien is het een verdraaid lekker plaatje die ik zeker nog eens op ga zetten.
Tracklisting: 
- Broken Dreams in Poppy Fields
- The Waterpath
- The Touch of the Morning Sun
- The Wind Brings me Cries
- Lady Lake (Bonus Track)
- In Bloom (Bonus Track)
- El Funeral de los Ocultos (Bonus Track)
Line-up:
- Dani – Vocalen en Gitaren
- Hyban – Gitaren
- Alex – Basgitaar
- Albert – Drums
Links: