Sister – Hated
Metalblade Records, 2011
Soms vrienden, is het allemaal zo simpel en voor de hand liggend, dat je het in eerste instantie niet voor je ziet. Bij de eerste tonen die je hoort echter valt direct het muntje. Neem de kracht van goede heavy metal, het lekker pakkende en swingende van prima glam/sleaze en het directe, rafelige en gemene dat punk in zich kan hebben, speel en zing dat met kracht en agressie en dan heb je een, voor mij in ieder geval, bijna perfect portie muziek. De Zweedse band Sister komt met het debuut op een groot label en speelt met Hated hier de boel helemaal plat! Zo catchy en swingend als Mötley Crüe, zo gemeen als Alice Cooper, zo direct als Hellacopters en zo lekker technisch als Guns ’N Roses. Is dat genoeg om je nieuwsgierig te maken naar de prestaties van Sister?
Ze komen dus uit Zweden en zijn actief sinds 2006. Met wat EP’s en vooral met indrukwekkende optredens hebben ze een flinke naam voor zichzelf opgebouwd. Nu dus, verdiend en terecht naar mijn mening, opgepikt door Metalblade. Met hun full length debuut op dat label maken ze indruk. Dit kan wel eens de complete doorbraak voor deze band betekenen. Ik hoop van wel in ieder geval.
In de glorietijd van de glam kwam je al een heel eind met wat potjes schmink, vrouwelijk aandoende kleding, bijpassend kapsel en veel make-up en glitter. Voeg daarbij catchy en vaak tegen middle of the road aanhangende harde rock, slimme componisten en producers en image builders die de PR-machines op volle toeren laten draaien en dan is het plaatje vrijwel compleet. In de loop van de jaren daarna werd er wel veel meer inhoud in gebracht en kwam het talent en de kwaliteit van bijvoorbeeld Bowie, Cooper en Queen veel meer naar voren. Op die grondvesten is in de laatste jaren toch een soort van revival tot stand gekomen. Niet alleen komen artiesten uit het verleden met verrassend sterk nieuw materiaal, ook zijn er nieuwe bands opgekomen die op de oude leest geschoeide nieuwe muziek zijn gaan maken. Met name in Zweden is de opkomst te zien geweest van wat ook wel de New Wave Of Swedish Glam Metal genoemd wordt. En de hier besproken band Sister maakt daar dus deel van uit.
De muziek van Sister lijkt nog het meest op Mötley Crüe, qua geluid en arrangementen. De invloeden van punk maken de muziek zo hier en daar directer en gemener en daardoor creëert men een wat hardere en meer gemene sound. Daar waar de punk voor wat meer rock ’n roll en heavy metal wordt ingeruild, blijkt dat de jongens ook nog eens verrekte goed met de instrumenten kunnen omgaan en worden er zeker door de gitarist prima prestaties geleverd. Het enige waar nog wat aan gewerkt moet worden is het langzamere werk, want daar waar het tempo omlaag gaat, gaat ook de kwaliteit met sprongen omlaag. Gelukkig maar dat dit niet al te vaak gebeurt op deze cd.
Een fantastisch debuut van een hele leuke en veelbelovende band. Je moet ze live gezien en gehoord hebben zegt men, maar ook op de cd Hated komt de band prima uit de verf. Ik heb me er opperbest mee vermaakt en ze dan ook, ondanks de wat mindere stukjes, een hoge waardering meegegeven. Rock moet rollen en dat doet het, vandaar. Ga gewoon eens luisteren zou ik zeggen.
Tracklisting:
- Radioactive Misery
- Body Blow
- Bullshit & Backstabbing
- Hated
- Motherfuckers (Like You)
- Werewolves On Blackstreet
- Spit On Me
- The Unlucky Minority
- Would You Love A Creature
- Too Bad For You
- Drag Me To The Grave
Line-up:
- Jamie – vocals
- Lestat – guitar, backing vocals
- Rikki – bass, backing vocals
- Cari – drums, backing vocals
Links: