Apostle of Solitude – Last Sunrise
Profound Lore, 2010
Profound Lore, ik ben er verlekkerd op. Deze keer kreeg ik deze doomband te pakken uit Amerika. Het betreft hier blijkbaar een Amerikaanse versie, de Europese telt enkele andere nummers. Apostle of Solitude speelt doom metal uit de oude doos, met een vers geluid.
Last Sunrise is zoals u ongetwijfeld vermoedde een verzameling slome traditionele doom metal. Zeker niet origineel, ook niet opwindend en helemaal niet extreem. Waarom zou ik het dan aanraden? Wel, ik raad het u niet aan. Hoewel doomfans ongetwijfeld tot rust zullen komen bij de St Vitus-achtige aanpak en de licht stoner klinkende gitaren, zal dit spul voor velen niets dan slaapverwekkend zijn. Spijtig, want deze band eert met zijn muziek niet alleen de gekende genregenoten uit het verleden, het put ook inspiratie uit psychedelische prairie seventies rock (Letting Go of The Wheel). Ik moet spontaan denken aan de Hex plaat van Earth. Het is alleen niet voor iedereen weggelegd, zeker de vrij zagerige zangstem van Chuck Brown. In de lange uitgerekte nummers komt die alvast goed tot zijn recht, in de iets meer rockende nummers is het soms wat zeikerig. Het heeft hoedanook zijn charme.
Het blijft natuurlijk traditionele doom op een laag tempo voor mensen die zelfs in de zomer aan een winterslaaptempo “wakker” door het leven kunnen gaan. Voor fans van The Gates of Slumber en consoorten. U weet wie u bent. Check als u de kans daartoe krijgt ook even de covers. Fijne hoezen trouwens.
Tracklisting: 
- Last Sunrise (Requiem)
- Acknowledging the Demon
- Other Voices
- Letting Go of the Wheel
- Hunter Sick Rapture
- December Drives Me to Tears
- Sister Cruel
- Frontiers of Pain
- Coldest Love
- Streetside (The Obsessed cover)
- Mary and Child (Born Against cover)
- Astro Zombies (Misfits cover)
Line-up:
- Chuck Brown – Guitar, Vocals
- Justin Avery – Guitar
- Brent Mclellan – Bass
- Corey Webb – Drums
Links: