Voidgazer – Dance Of The Undesirables

Geschreven door op 12-10-2024 om 16:58.

Ah, deze stond ook nog op het lijstje. Opnieuw keihard overtredend tegen de ‘no-void-regel’ van de heren van Osmium bespreken we hier de debuut-LP van het Amerikaanse Voidgazer. Het platenlabel kondigt de band aan als ‘extreme prog merchants’ en dat roept natuurlijk meteen de vraag op of Dance Of The Undesirables nu vol staat met extreme metal of met extreem proggy muziek.

Nu, geen van beide eigenlijk. Het luistert allemaal eigenlijk best lekker weg. Natuurlijk komen er de nodige breaks en tempowisselingen langs en laat de drummer flink van zich horen, maar echte Suffocation-snelheden en -brutaliteit worden bij aanvang zeker niet gehaald. In het middenstuk van het wel zeer zwaar gezongen Jesus Take The Needle (intrigerende titel-alarm!) horen we zelfs wat heavymetalsnarenwerk, neigend naar swingende hardrock. Het slepende, sleurende thema naar het einde toe met rap voetenwerk van Kyle McNeil voegen daar een stevige stoot energie aan toe. Het echter is pas in de laatste seconden dat de band echt volledig los gaat, ook in de vocalen die huigverscheurend uithalen. Maar dat duurt dan een tel of twintig zodat het ook voor fan van minder extreme metal prima te verhapstukken is.

De tweede track, gelijk de titelsong, begint ook weer met zo’n New Wave Of British Heavy Metal-achtig riffje: lekker lopend, even boven midtempo doorstappend, niks aan de hand en steeds net iets anders uitgewerkt. De gitaarlijn die volgt is fraai melodieus en de zang is hier eigenlijk ook meer hardcore dan death metal. Er zit wel een randje aan zodat de term “extreme” vooralsnog vooral lijkt te zien op de vocalen en de af en toe felle aanzetten van de drummer. Oh, en misschien op de duur van deze track van acht minuten. Deze looptijd wordt (grotendeels) interessant gehouden door lange, soms jazzy, instrumentale (prog)passages met een stevige rol voor de bas en waarbij we bijtijds om de oren worden geslagen met een pittige versnelling. Expectations Management klinkt – behoudens de growls – dan weer als een swingende post-Youthanasia Megadeth (jazeker!) en daar is helemaal niets mis mee, zeker als het, zoals hier, met een beetje vuur wordt gebracht.

Wanneer de plaat vordert wordt hij dan toch echt wat meer death metal én wat meer freakend. Een track als Sexual Sadist Serial Slasher gaat toch stevig de richting van techdeath met doordenderende basdrums en naast krijsen ook ultralage deathmetalvocalen. Over het hele album bezien lijkt de band daarmee soms wat op twee gedachten (zware death of melodieuze heavy metal) te hinken, een beetje zoals het toch wel lichtere White Stones van Martin Méndez dat ook lijkt te doen. Zo horen we in afsluiter From Nothing weer een lekker gitaarlijntje, allemaal niet zo heel heftig, en daar dan hele zware zang overheen.

Bij beluistering van dit Dance Of The Undesirables kan ik me daardoor niet helemaal aan de indruk onttrekken dat Voidgazer muzikaal nog volop in ontwikkeling is (niet zo gek natuurlijk bij een debuut). Daarbij zijn het vooral de zwaardere songs die wat verder op de plaat staan die de meeste indruk maken, maar het zou me niets verbazen als het juist de lichtere – zeer afwisselende – songs zijn de richting aangeven van de muziek die we in de toekomst van dit orkest kunnen verwachten.

Score:

74/100

Label:

Reigning Phoenix Music, 2024

Tracklisting:

  1. Jesus Take The Needle
  2. Dance Of The Undesirables
  3. Expectations Management
  4. Blast Equalizer
  5. Sexual Sadist Serial Slasher
  6. Grand Appeasement
  7. From Nothing

Line-up:

  • Austin Rakey – Gitaar
  • Omar Olivares – Vocalen
  • Mitch Bussone – Basgitaar
  • Kyle McNeil – Drums

Links: