Astral Spectre – Ars Notoria

Wie verzint het toch allemaal! Deep Purple meets black metal! Zo staat het geschreven op het promopraatje voor de Duitse eenmansband Astral Spectre. De band werd opgestart in 2020 en Ars Notoria, eveneens uitgebracht via Northern Silence Productions, is plaat nummer twee als we de EP The Oath Is Broken even niet meetellen. Deep Purple mag gerust black metal ontmoeten, ik sta voor veel open als er maar eerst onderling overleg is. En laat ik nu zelf gewoon gekozen hebben om deze promo te ontvangen, tja, dan kan je niet meer terug.

De eerste plaat, Phantom Night, kreeg van collega Tim een fenomenale 89 punten op zich geplakt. Ga je naar de bandcamppagina van de band dan krijg je pijn in de ogen want er wordt gewerkt met fluogeel en dito paars. Als binnenkomer kan het echter wel tellen. Het hoesontwerp doet mijn wenkbrauwen fronsen, iets wat wel vaker gebeurd wanneer ik geconfronteerd word met iets van bedenkelijk allooi, maar misschien dekt de vlag de lading wel, wie weet.

Spellbreaker lost direct de verwachtingen in. Productioneel hoor je dat het allemaal toch wat op losse schroeven staat maar de brave man doet zijn best. De heavy metal is duidelijk aanwezig met vrolijk en viriel gitaarspel. De drums volgen zowat elk gitaaraccent. Soleren doet de beste man ook, hij doet dat op zich zelfs goed, en ook de twinleads zijn degelijk te noemen. Ritmisch rammelt het geheel echter langs alle kanten. En waar zit de black metal, vragen jullie je waarschijnlijk af? Goh, volgens mij enkel in de vocalen. Die klinken alsof er even een schuurpapiertje is over gegaan, waarbij de frasering echt wel botst met het muzikale.

Het geheel is een behoorlijk enerverend gebeuren en niets wijst erop dat na het aanhoren van Gypsy Witch alles plotsklaps gaat veranderen. Nog niet eens zo lang geleden heb ik een term in het leven geroepen voor platen waarop muziek vervat staat waar je vaste stoelgang onmiddellijk los van komt: een buikpijnplaat. Nu, dit Ars Notoria doet de broek al zakken en me de weg naar het kleine huisje zoeken. Het geheel klinkt zo amateuristisch dat ik na het aanhoren van de plaat me de vraag stel hoe deze brave man in godsnaam binnen is geraakt bij een gerespecteerd label als bovenstaande.

Nee, dit is het niet. Laat Deep Purple Deep Purple zijn en black metal black metal. Deze twee stromingen dienen niet met elkaar vermengd te worden, althans toch niet op de wijze die Astral Spectre voor ogen heeft. Doorspoelen en een nieuw rolletje graag. Zou collega Tim er hetzelfde over denken? Vermoedelijk niet, maar het is natuurlijk behoorlijk subjectief, zo een lapje tekst neerschrijven. Maar je kan pas een mening geven als je ook daadwerkelijk de boel beluisterd hebt natuurlijk… Aan u, beste lezer, om mij gelijk of ongelijk te geven.

Score:

45/100

Label:

Northern Silence Productions, 2024

Tracklisting:

  1. Spellbreaker
  2. Gypsy Witch
  3. The Magician’s Horse
  4. Possessed By Ancient Spells
  5. A Sign In The Sky
  6. Ars Notoria
  7. Floating Through Time
  8. Sigil Of Zagan

Line-up:

  • Tenebros – Zang, alle instrumenten
  • Befana – Klarinet, fluit

Links: