Parachutes – The Working Horse
Redfield, 2009
Recht uit de Duitse gebieden komt Parachutes geduikeld, een band die al de bühne gedeeld heeft met onder andere Underoath, Silverstein, Rise Against, The Used, Alesana, Taking Back Sunday en dergelijke, en met dit The Working Horse hun derde release tegen ons hoofd knikkert.
Zoals de inleiding al ongeveer aangeeft, speelt deze band post-hardcore, redelijk verwant aan die van (oude) Alesana en Underoath. En hoewel ik (gal)bitter weinig met dit genre heb, begrijp ik de hoge status die ze in eigen land hebben en kan ik me ook erg goed voorstellen dat ze nog heel wat nieuwe fans in het buitenland zullen verwerven. Ze klinken namelijk gewoon sterk, wat ik persoonlijk ook vind van een Underoath. Ze klinken iets krachtiger dan menig genregenoot en liggen daardoor ook iets moeilijker in het gehoor. Maar na een paar luisterbeurten merk je dat de melodieuze riffs nog knap ineenzitten, de screams en de cleane zang ideaal geproduceerd zijn (ze duiken wat dieper in de muziek) en het geheel een bijzonder goed sfeertje heeft. Het titelnummer heeft ook de dynamiek die men kan terugvinden in een echte screamo-band als Saetia, hoewel verdere vergelijkingen met die band volledig mank gaan.
Nee hoor, veel zal ik dit niet draaien, daarvoor ben ik niet genoeg fan. Maar fans van het sterkere post-hardcorewerk mogen de kwijl al van hun kin likken. Aanrader in het genre.
Tracklisting:
- My Children Will Be Giants
- Thrones
- Rough Tracks for Roughnecks
- Dead Lights
- The Watchers Report
- I Won’t Miss a Part of This
- How Are You Feeling, Jimmy? Like a Mean Motherfucker, Sir!
- Get Bitches or Die Tryin’
- Fleshwounds and Fireworks
- Failing a Cure
- The Working Horse
Line-up:
- Stefan Kinn – vocalen
- Christian Hunsicker – gitaar
- Carsten Jung – gitaar
- Elmar Weyland – bas
- Markus Bauer – drums
Links: