Fragment Soul – Galois Paradox

Geschreven door op 25-02-2024 om 21:45.

Vandaag ga ik het niet al te uitvoerig hebben over de onderlinge verschillen tussen progressieve metalbands. Maar één ding moet mij wel van het hart. Wat is het toch een geweldig genre voor de avontuurlijke liefhebber. Waar de ene band ervoor kiest om het pad van technische, geflipte gitaarfratsen en accenten op te zoeken, kiest de andere band ervoor om technisch, doch duister spel te integreren en op een vreemde, aritmische wijze te werk te gaan. Fragment Soul is een band die nadrukkelijk binnen de laatste categorie valt. Na het debuut Axiom of Choice dat aan zowel uw redacteur van dienst als aan Zware Metalen voorbij is gegaan, maken we nu kennis met de band aan de hand van deze EP, Galois Paradox.

De Griekse band bestaat uit maar liefst zes bandleden. Bandleden die elk hun eigen stempel drukken op de door doom geïnfuseerde progmetal met darkmetalinvloeden. De lengte van zevenentwintig minuten zorgt er zomaar voor dat Galois Paradox bij benadering meer als een album aanvoelt. Naast het feit dat de muziek prachtig is samengesteld en vormgegeven, in een buitengewoon heldere productie bovendien, spelen de vocalisten Marc Durkee en Tamara Filipovic een doorslaggevende rol in het geluid van de band. Ieder op geheel eigen wijze of tezamen zijn het deze twee bandleden die uw ziel weten te raken ofwel uw gevoelsperceptie beroeren. In de basis is dit het type muziek dat prikt op plaatsen waar u het liever niet wil hebben. Of misschien juist wel als u, net als uw redacteur van dienst, muziek als een emotionele uiting of kunstvorm ervaart en ziet. WormHoleDeath is toch een label voor death, black, thrash en gothic metal dacht ik zo? Maar met deze Grieken heeft het label er een erg speciale band bij.

Tegen de tijd dat het nummer A Faceless God op volle toeren door mijn oortjes heen schalt, zit ik al voor de derde maal met een trillende onderlip en tranende ogen naar de grond te staren. Het is allemaal veel, te veel voor mij om binnen mijn gemoedstoestand in perspectief te plaatsen. Het is niet enkel puur door melancholie, emotie of een trieste sfeer dat dit zo op mijn bloedende hart doorwerkt. Hier komt de som der delen aan te pas, technisch vakmanschap, onlogisch geplaatste drumpatronen, maar vooral de kunst van het weglaten. In dat laatste blinkt Fragment Soul werkelijk uit. Luister maar naar die serene zangpassage tijdens The Pain Ceased, die uiteindelijk in een stuk magische samenzang uitmondt. Er staat geen noot, klank of toon teveel op deze EP en toch heeft het gezelschap de uitzonderlijke gave om de muziek voor zichzelf te laten spreken.

De mens met een beetje gevoel in zijn kloten breekt al met gemak gedurende All That I Despise. De opvolgende track moet het op zijn beurt nadrukkelijk meer hebben van de onderliggende structuren, patronen en samenzang. Het klinkt bezwerend en zeer effectief. En het eerder aangehaalde A Faceless God excelleert door middel van een tegendraads drumpatroon, emotieve passages en de wonderlijke stem van dame Filipovic, die even later bijval krijgt van de heer Durkee. De teksten gaan onder andere over een vorig leven, bovennatuurlijke ervaringen en een stuk rusteloosheid. Thematiek die mij aan het hart gaat en waarbij ook een strelende toetsenpartij niet ontbreekt. Wat een absoluut melancholisch drama ontvouwt zich hier!

En hoe ik ook blijf luisteren en schrijven, voor deze muziek zijn nauwelijks passende woorden te vinden. Het debuutalbum gaat per direct op mijn verlanglijstje, al ben ik met deze magistrale EP voorlopig ook nog wel even bezig. Fragment Soul, laat u een lang bestaan als band gegund zijn, al was het maar omwille van het feit dat er zoveel te beleven en genieten valt wanneer dit zestal de ruimte met klanken, toetsen en tonen vult. Voor mij persoonlijk is dit misschien wel een van de meest aangrijpende muzikale ervaringen  sinds het debuut Repose (2011) van het Noorse Omit.

Label:

Wormholedeath, 2024

Tracklisting:

  1. Eternal Night in Death
  2. All That I Despise
  3. The Pain Ceased
  4. A Faceless God
  5. This Empty Dream

Line-up:

  • Spiros Georgiou – Bas
  • Jimmy Louvros – Gitaar
  • Marc Durkee – Vocalen
  • Tamara Filipovic – Vocalen
  • Stefanos Meletiou – Drums
  • Achilles Adamidis – Piano, toetsen

Links: