Anthropia – The Chain Reaction
Adarca Records, 2009
Erg veel naam heeft het Franse Anthropia nog niet, ondanks dat de band drie jaar terug al een album uitbracht dat het fantasy-rockgenre nieuw leven inbracht. Dus geen composities die werden bewoond door Dwergsmeden, Huurlingbarbaren, een pratend paard, een valse succubus en zeewierintolerante draken, versmeden door een fictionele, multidimensionale verhaallijn. Dat beweert de schrijver van de biografie, althans.
Dat was 2006, en sindsdien is Anthropia geen eenmansband meer maar een echte groep. Dit album heeft net als zijn voorganger een verhaal als ruggengraat, en waar het fantasythema van het debuut The Ereyn Chronicles, part one gebaseerd werd op het schrijfwerk van ene Quentin Borderie grijpt men ditmaal een kruising tussen een Bijbels en een sci-fithema aan. Niet dat je daar heel veel van hoort, integendeel. De plaat staat vol met muziek die ik liever melodieuze metal noem dan dat ik daar de power-, speed-, epic- en progressive-termen bij betrek, en daar gaat meer aandacht heen dan naar thema of teksten. Muzikaal lijkt het een beetje op wat Pathosray (op zijn debuut), Communic en het eveneens Franse Auspex doen. Het is melodieuze metal met wat peper in de kont en veel fretless bass- en gitaargefriemel, dat soms mooi is maar soms ook wat overbodig over komt. Prettiger vind ik de contrasten tussen hard en zacht binnen dezelfde sferen, zoals dat halverwege Whipping Soul zo mooi gebeurt. Vocaal is het grotendeels vrouwenzang die nergens in het bijzonder op lijkt, en daarmee niet uniek maar vooral identiteitloos overkomt. De mannenzang die zo af en toe opduikt doet wederom denken aan Communic, en is een stuk steviger en emotioneel gezetter.
Een uur lang raast Anthropia zo door. Het klinkt allemaal prima, wat lang niet vanzelfsprekend is voor een moderne melodieuze powermetalband. Het genre ontstijgen is echter nog iets te veel gevraagd. Dat is natuurlijk ook niet voor iedereen weggelegd. Tot die tijd is dit prima voedsel voor de hongerige fan van Communic, Suspyre, Benedictum en Pagan’s Mind.
Tracklisting:
- Incarnation (Prologue)
- A New Self
- Whipping Soul
- The Torn Off Wing of the Butterfly
- Take Me Home
- The Night at the Opera
- The Altar of Trust
- Those Days Are Always Rainy
- Trinity (The New Consensus)
- The Tree of Life
- Breeze in the Leaves (Epilogue)
Line-up:
- Hugues “Hugo” Lefebvre – Vocals, Guitars
- Nathalie Olmi – Vocals
- Yann Mouhad – Guitars
- Julien Negro – Bass
- Damien Rainaud – Drums
Links: