Morne – Engraved With Pain

Het uit Boston afkomstige kwartet Morne timmert gestaag aan de weg. De band stond in het verleden al op festivals als Roadburn en Hellfest en is tegenwoordig onderdeel van de Metal Blade-stal. Met Engraved With Pain is het viertal alweer toe aan album nummer vijf. Er zijn vier lange nummers ingeblikt, waarbij de band voortborduurt op zijn geluid en opnieuw een kruisbestuiving van post-, sludge en doom metal presenteert.

Wat gelijk opvalt, zijn de drums, die door de tribale patronen meer dan eens doen denken aan Cult of Luna. Dat is niet de enige vergelijking met die band, want ook zang Milosz Gassan doet wel wat denken aan Johannes Persson van de Zweden. Dat komt deels door zijn stembereik, maar ook door hoe hij zijn zanglijnen vormgeeft: een wat monotone, verbeten oerbrul. Toch voegt hij wat meer variatie toe aan de muziek. De zang kun je ook wel als een extra instrument zien, vanwege het ritmische aspect, de wijze waarop hij zijn woorden op herhalend in de microfoon blijft brullen. Op Wretched Empire blijft hij maar doorschreeuwen zonder een seconde zijn smoel te houden en dat werkt wonderwel goed, omdat het staccato gebrul er voor zorgt dat je bij de les blijft en dat je mee wordt gezogen in het nummer. Als Milosz even wat adempauze neemt, opent dat de ruimte voor een heel vette slepende riff waar Neurosis zich niet voor zou schamen.

De muziek zelf is hard, maar zeker niet ontoegankelijk en wordt met een behoorlijke ritmiek gebracht, mede door eerder genoemde tribale drumpartijen. Die eisen een hoofdrol op en lijken te fungeren als de kapstok waar de bandleden hun partijen aan ophangen. Want onder al die gespeelde toms wordt er een aardige partij interessante riffs gespeeld  Vier nummers lang wordt er een stevig fundament van sludge- en post-metalriffs gecreëerd, waarbij er her en der ook nog wat effecten aan worden toegevoegd. Het zijn deze afgemeten riffs die veel dreiging en urgentie met zich brengen en daardoor emoties oproepen. Die dreiging wordt heel goed uitgewerkt door de opbouw van de nummers. De heren nemen de tijd om de nummers langzaam uit te vouwen en op te bouwen aan de hand van een terugkerend thema, waar dan heel genuanceerd variatie en verandering in wordt gebracht. Dat doet Morne bijzonder slim, door laag op laag te stapelen en langzaam variatie in de riffs en tempo te maken. Dat komt tot een hoogtepunt in het genoemde Wretched Empire.

De band gaat ook nog even de doomkant op met Fire And Dust, het laatste nummer.  Een wat weemoedige Paradise Lost-achtige doomriff zet de toon voor de rest van de elf minuten, waarin van alles gebeurt en het nummer opgefleurd wordt met de nodige solo’s die scheuren over de dubbelebassdrumpartijen. Je zou het een optimistische eindnoot kunnen noemen in de wereld van Morne.

Het geheel is opgenomen in de God City van Kurt Ballou en het is nodeloos te zeggen dat het geheel klinkt als een klok. De plaat heeft de perfecte productie meegekregen voor deze muziek, met dikke baslagen en een goede gruizige mix. Met name de positionering van de drums en zang is slim gekozen, want zo komen de nummers van Morne goed tot hun recht. Dat verdienen de songs ook, want Engraved With Pain is een genietbaar album geworden, dat niet snel verveelt. Ik betrapte mezelf er in ieder geval op dat ik best vaak teruggreep naar deze plaat. In het overvolle post-/sludgelandschap is dit wel een uitschieter.

Score:

80/100

Label:

Metal Blade, 2023

Tracklisting:

1. Engraved With Pain
2. Memories Like Stone
3. Wretched Empire
4. Fire And Dust

Line-up:

• Milosz Gassan – Gitaar, zang
• Paul Rajpal – Gitaar
• Morgan Coe – Basgitaar
• Billy Knockenhauer – Drums

Links:

• Morne Facebook
• Morne Bandcamp
• Metal Blade Records