Pathosray – Sunless Skies
Frontiers, 2009
Pathosray was de band die mij twee jaar geleden met hun gelijknamige debuut aantoonde dat er nog hoop was voor de Italiaanse progscene, die nog door velen levendig en vooruitstrevend word genoemd maar die mijns inziens slechts sporadisch iets daadwerkelijk progressiefs uitbrengt. Met Sunless Skies zetten de Italianen deze traditie gewoon lekker voort, progressief als ze zijn.
Over de hele plaat is het spoor van evolutie te horen. De power metalinvloeden (die voorheen al niet overdadig waren) zijn nu bijna helemaal verdwenen, de ritmische trucjes vragen minder aandacht, en de focus ligt nog meer op melodie, harmonie en klank en techniek in dienst van de compositie. De plaat klinkt meer als een geheel dan zijn voorganger (terwijl hij geheel in eigen studio is opgenomen) en dankzij de gastzangeres(sen?) wiens na(a)m(en) voor mij tot op heden onbekend zijn laat het aan variatie niets te wensen over. Het geheel laat verder een sterk door de recente golven neo-prog geïnspireerde doch vrij stevige vorm van melodieuze metal horen. Nog steeds klinkt een band als Communic door, maar ook Ayreon en Dominici, Neal Morse en zelfs Pink Floyd zijn terug te horen. Al met al een prettige tweede kennismaking met deze bekwame heren, die zo te horen voorlopig nog wel even door kunnen.
Tracklisting:
- Crown of Thorns
- Behind the Shadows
- Aurora
- Quantic Enigma
- In Your Arms
- Sons of the Sunless Sky
- The Coldest Lullaby
- Perpetual Eclipse
- Poltergeist
- For the Last Time
Line-up:
- Fabio D’Amore – Bass
- Ivan Moni Bidin – Drums
- Marco Sandron – Vocals
- Gianpaolo Rinaldi – Keyboard
- Alessio Velliscig – Guitar
Links: