WE – Tension & Release
Rodeostar Records, 2008
Zo’n vijftien jaar geleden werd de Noorse band WE opgericht. Regelmatig, zeer regelmatig zelfs, vertrouwde men nieuw materiaal aan de glimmende schijf toe, zodat wij nu de dertiende cd van dit gezelschap mogen verwelkomen. De muzikale stijl van deze band laat zich wat lastig omschrijven. Het heeft wat punk, new wave, maar ook rock en pop in zich en zelfs wat psychedelic, glam en metal. In ieder geval een eigen geluid dat lekker wegluistert en een beetje aansluit bij de muziek van de eind zeventiger jaren. Met Tension & Release brengt WE in ieder geval weer een cd op de markt die voor een redelijk groot publiek geschikt lijkt te zijn, zonder de echte top te bereiken.
WE werd dus in 1993 opgericht en bracht in 1996 de debuutplaat uit. Veel optreden, vooral in eigen land en Engeland, bracht de band de nodige bekendheid en vanaf het vierde album in 1999 ontstond er een soort van hype rond de band. Hitlijsten werden bestormd en headliner tours in diverse werelddelen gemaakt. Na een paar jaar zakte dat allemaal wat af, maar de band bleef wel actief en men bleef dus ook met de regelmaat van de klok plaatjes uitbrengen. Vanaf 2007 werd de originele bezetting uitgebreid en werd een keyboardspeler toegevoegd. Daarnaast gingen alle bandleden zich actief bemoeien met schrijven en componeren.
Genoeg over de historie. Voldoende te beleven in het heden met Tension & Release want dit Noorse gezelschap is er wederom in geslaagd om een heel aardig album uit te brengen. Goed luisterend naar de klassiekers heeft men de punk naadloos kunnen integreren met diverse andere muziekvormen. Leuk om naar te luisteren over het algemeen, daar waar men tenminste de psychedelica kraan niet te ver opendraait en het wat hoge stemgeluid van de zanger wat weet in te perken, bij de meeste nummers is dat het geval. Daar waar dat niet het geval is klinkt het soms wat iel en overgeproduceerd, maar over het algemeen zijn zaken zoals mix en productie ook keurig geregeld. Bovendien is het songmateriaal behoorlijk gevarieerd en dat maakt het geheel tot een prettige luisterervaring.
Wat maakt nu dat deze cd dan toch niet briljant en helemaal geweldig is en zo? Moeilijke vraag. Misschien is het allemaal wel net te netjes en mooi, te bewust hitgevoelig en te weinig spannend en verrassend. Het luistert wat te gemakkelijk weg. Dat is wat tegenstrijdig met het punkaandeel in de sound en dat maakt een beoordeling moeilijk. Jammer, want het is best een leuke band die duidelijk meer mogelijkheden heeft dan gewoon maar een aardig plaatje maken.
Tracklisting:
- Lotus Rising
- Free Behind Bars
- That’s Why (You’re So Fine)
- For Love For Life
- Popuhl vuh
- Appreciation
- Hurdy Gurdy
- Post Millenium Tension Blues
- Thorns
- No End
- Freaks In The Streets
Line-up:
- Thomas Felberg – Vocals, Vibes
- Don Dons – Guitars, FX, Nodzounds
- Goshie- Bass, Chants, FX
- Krisvaag – Drums, Percussion, Southern Comfort
- Tariq – Moogs, Keys, Chants
Links: