Waar deel één als een paarsige zonsondergang aan ons voorbij is getrokken, greep de tweede uitspatting van de heren van Purple Dawn meteen onze aandacht. Omdat we allemaal goed opgevoede mensen zijn, moeten we toegeven dat we eigenlijk dachten dat het om een nieuwe editie van de Doom Sessions-reeks ging. Qua naam lijkt dit album (Peace & Doom Session II) hier namelijk best veel op. Wat we voor ons smoelwerk gesmeten krijgen is ook wel iets dat we op een Doom Sessions album zouden kunnen verwachten: stevige stoner met een flinke scheut psychedelica.
Het Duitse trio opent met een nummer dat een titel heeft die precies in het stonerdoom straatje past: Bonganchamun. Ook qua klank bevinden wij ons in de bekende lauwwarme wateren van de beukende drums en de fuzzy, repetitieve riffs. Op Old Fashioned Black Madness komt de geest van Kyuss ook even om de hoek kijken. Hoewel de heren soms iets te veel bij het bronmateriaal blijven, weten ze een woestijnsound te produceren waar de zandkorrels van uit de speakers spatten. Zo tegen het einde van het nummer begint een beetje de sleur erin te komen. Maar ach, in de woestijn heb je het ook niet voor het kiezen.
Power to the People is een nummer dat dankzij het ontbreken van een duidelijke lijn soms de plank op een haar na misslaat. Toch zitten de groove en de agressie er goed in. De tekst zou zo uit een punknummer kunnen komen, wat een welkome afwisseling is op de ‘weedy stoner cactus bong demon’ teksten van veel andere bands.
De twee langste nummers van het album zijn The Moon Song en Death to a Dying World. Het is goed hoorbaar dat zanger Patrick Rose veel in zijn mars heeft, evenals de kundigheid van het schurende gesoleer van gitarist Timo Fritz. Wel is er nog wat werk aan de winkel wat betreft de structurering van de nummers. Nu lijken ze alle kanten op te gaan, terwijl de semi-voorspelbaarheid en getimede herhalingen juist de kracht zijn van stonerdoom en woestijnmetal. Als ik deze band op een festival als Sonic Whip met een koude klets bier in mijn hand op het podium zou zien staan, dan zou ik er echter niet over gaan lopen klagen. Peace & Doom Session II is namelijk gewoon goed te pruimen.
Purple Dawn trakteert ons hier op een alleraardigst album waarop ze goed laten horen wat ze kunnen. In de toekomstige Sessions kan dit alleen nog maar beter worden
Score:
79/100
Label:
Electric Valley Records, 2022
Tracklisting:
- Bonganchamun
- 100 Years a Day
- Old Fashioned Black Madness
- Power to the People
- The Moon Song
- Death to a Dying World
- Bonganchamun Part II
Line-up:
- Patrick Rose – Vocalen, basgitaar
- Timo Fritz – Gitaar
- Florian Geiling – Drums
Links: