Kanonenfieber – Menschenmühle

Van september 2020 tot januari 2021 zat Noise – de man achter het hagelnieuwe eenmansproject Kanonenfieber – in de studio om zijn eerste album op te nemen. En toen lag in februari 2021 ineens Menschenmühle in de schappen; ongetwijfeld één van de grootste verrassingen en beloften op het gebied van black metal anno 2021. Het uitgesproken artwork laat niets te raden over aangezien deze debuutplaat volledig in het teken staat van de slachtoffers die de Eerste Wereldoorlog heeft gekost. Alleen de imponerende, oranje hoes en de betekenisvolle afbeelding in combinatie met de thematiek van Menschenmühle is al noemenswaardig. Het blijkt slechts een treffend begin te zijn van een muzikaal en tekstueel avontuur.

Met een gemiddelde speeltijd van vijfeneenhalve minuut per nummer neemt Kanonenfieber ruimschoots te tijd om de luisteraar mee te nemen in de veelal interessante en vernuftige opbouw van de negen tracks. Dat kan zoals bij het geweldige Die Feuertaufe en Die Slacht Bei Tannenberg al zijn met een mooi, melodische gitaarriedel dat als leidraad dient en eveneens ondersteuning krijgt van gesproken, Duitstalige (nieuws)fragmenten uit de Eerste Wereldoorlog. Daaroverheen horen we ratelende blastbeats, grimmige gitaarpartijen en venijnige zang die het tempo voorzien van stuwing en dreiging. Niet alleen de samples dragen over het hele album goed bij aan de sfeer en het thema van Menschenmühle, het fragiele gitaargepingel halverwege Die Slacht Bei Tannenberg duurt meer dan een minuut en zorgt voor een hypnotiserende rustpauze om je denkbeeldig voor te bereiden op de invasie van het slachtveld dat volgt. Met speels gemak overrompelt Kanonenfieber vervolgens namelijk op kinderlijk eenvoudige wijze met een explosie van razende black metal in de stijl van Mgla en het oude Batushka. Alsof je naar twee of drie verschillende nummers zit te luisteren die toch een coherent geheel vormen. Prachtwerk dat iedere luisterbeurt weer zorgt voor kippenvel en waarbij je jezelf de oorlogstaferelen haast zou kunnen inbeelden. Der Letze Flug, dat ook van passende samples is voorzien en logischerwijs verhaalt over de vlucht van een bommenwerper, maakt met zijn pompende coupletten en golvend refrein veel indruk en behoort daarmee evengoed tot één van de betere tracks op deze plaat.

Het tweeluik Grabenlieder en Grabenkamp mag muzikaal iets minder dynamisch in elkaar steken dan de pareltjes die hierboven zijn beschreven, het lukt de muzikant ook nu weer rondom één herkenbaar gitaarakkoord dat de de rode draad vormt, een muzikaal verhaal te vertellen dat op pakkende wijze steeds wat verder wordt verruimd. De gemene vocaalpartijen en statische zanglijnen sluiten perfect aan. Op tekstueel gebied pakt Kanonenfieber het ook weer erg sterk aan met teksten als;

‘Kein christbaum und keine familie – nur männer kauern im unterstand,
als geschenke granaten, die fliegen – zwischen den schlägen hört man dann;

Grabenlieder, steh’n mann an mann
dass uns die kälte, nichts anhaben kann.’

De trekkers worden met Ins Niemandsland en het uitvoerige Understandsangst nog een laatste keer overgehaald. Terwijl de geweerschoten en granaatinslagen je tijdens de intro van Ins Niemandsland om de oren vliegen, krijgt de luisteraar daarna wellicht het meest ingetogen en melodische nummer van Menschenmühle te horen. Niet helemaal vol overtuiging zoals het eerdere materiaal helaas. In diezelfde ietwat gezapige sfeer start het langzaam op gang komende Understandsangst ook. Pas richting het einde ontplooit de track zich iets, maar het kruit lijkt door het voorgaande werk al te zijn verschoten. Daar hebben we dan ook absoluut vrede mee. De gitaarakkoorden en de ‘storytelling’ van de outro lijkt bij een kampvuur te zijn geschreven en daarmee zorgt Kanonenfieber voor een sluitend geheel waarmee de cirkel rond is.

Kanonenfieber meet zichzelf een op maat gemaakte jas aan. Oorlogsthema’s hebben we vaker gehoord bij bijvoorbeeld Sabaton, 1914 en Houwitser, maar als het ook nog gepaard gaat met Duitse zang en een strakke pot black metal, vallen alle puzzelstukken op zijn plek zo lijkt het. Richting het einde neemt de overtuigingskracht van de plaat wat af, maar met de kwaliteit die daaraan voorafgaat nemen we dat voor lief. De vijftig minuten zijn ronduit overtuigend en vervelen geen seconde. Missie geslaagd. In het gareel om dit te beluisteren dus. Zet ondergetekende maar op een kanon als Kanonenfieber geen succes oogst met dit debuut.

Score:

86/100

Label:

Eigen beheer, 2021

Tracklisting:

  1. Die Feuertaufe
  2. Dicke Bertha
  3. Die Schlacht Bei Tannenberg
  4. Der Letzte Flug
  5. Grabenlieber
  6. Grabenkampf
  7. Ins Niemandsland
  8. Understandsangst
  9. Verscharrt Und Ungerühmt

Line-up:

  • Noise – Alles

Links: