Oorspronkelijk uit Zuid-Afrika afkomstig, nestelt dit éénmansproject zich nu in de Nederlandse ondergrond. Ophiuchi is de naam van deze toch wat merkwaardig aanvoelende experimentele black/doommetalband. Invloeden van The Ruins Of Beverast doch ook Portals, Yob of Emptiness worden vermeld. Eerder werk van deze band kreeg de titel Bifurcaria Bifurcata mee. Het haalde echter nooit de bureau’s van de Zware Metalen redactie.
Het hele album, deze hele plaat, lijkt op een kunstwerk waar je uren naar kan staan staren en telkenmale nieuwe elementen in ontdekt. Dit toont aan dat elke luisterbeurt, elke draaibeurt resulteert in een gevoel dat je de indruk geeft dat je de keer daarvoor toch niet helemaal hebt opgelet. De nummers zijn geconcipieerd op zulks een wijze dat je als luisteraar naar elke hoek doch geen kant wordt gesleurd in het extreme kunstlandschap dat zich metal pleegt te noemen. Soms raak je verstrikt in een eerder trage doom-achtige passage om dan weer het mes op de keel te krijgen en vlijmscherpe kantjes te voelen op je koude huid. De distortionbas dan wel de erg doorleefde screams of een repetitief drumritme trekken je vervolgens weer naar een zekere bewustwording van je eigen zijn. Shibboleth vat dit in zijn geheel het beste samen.
Het daaropvolgende Katabasis herbergt heel wat blackmetalinvloeden die niet helemaal tot ontplooïng komen omdat een ritualistische ondertoon de bovenhand neemt. Dit voelt totaal niet vreemd, aangezien de hele plaat wordt omkapseld door een zekere diepere achtergrond. Kijk maar naar de uitwerking van het artwork, de titels van de nummers en de teksten. Het meer dan twaalf minuten durende Decipulum tracht je om de donkere tuin te leiden met een landschap dat geschilderd wordt middels gebruik van lange uitgerokken gitaarthema’s, veelal cleane zanglijnen en drumpartijen die een zekere slaperigheid in zich hebben tot minuut vier de indruk wordt nagelaten dat het tempo zal worden opgevijzeld, niks is minder waar.
Een heel eigen weg loopt dit Ophiuchi niet, doch hetgeen hier gepresenteerd wordt, is meer dan goed te noemen. Het is vaak zo dat als je in een bepaalde straat wandelt, niet elk huis verschillend is. Ik zou één ieder aanraden en zeker als je fan bent van één van bovenstaande bands, dit Shibboleth een kans te geven. Je zal niet teleurgesteld zijn als je de muziek afspeelt en beluistert via je oortjes wanneer je na een vermoeiende werkdag over straat naar huis loopt en je afvraagt waarom er zoveel huizen op elkaar gelijken.
Score:
80/100
Label:
Optogram Records, 2021
Tracklisting:
- Mercurial
- Shibboleth
- Katabasis
- Decipulum
Line-up:
- Ophiuchi – Zang, alle instrumenten
Links: