Legion Of The Damned – Slaves Of The Shadow Realm

Aan het begin van zijn carrière bracht dit Nederlandse thrashkwartet om de twee jaar een album uit. Tegenwoordig zit er met gemak vijf jaar tussen twee releases. Iets met de fans hongerig maken zoals frontman Maurice al uitlegde. Vandaar dat er ook weer vijf jaar tussen Ravenous Plague en het nieuwe album Slaves Of The Shadow Realm zit.

Het meest recente album gaat lekker fel uit de startblokken en de eerste nummers staan bol van de hoekige en catchy riffs. Een adempauze wordt de luisteraar nauwelijks gegund en het tempo zit er dan ook goed in. Liefhebbers van modern klinkende thrash op oude leest geschoeid (en dat is in dit geval als compliment bedoeld) kunnen hun hart dan ook ophalen. Referenties met Pleasure To Kill zijn aan de orde, zeker wat betreft de rauwe en in-your-face productie.

Nadeel hiervan is wel dat er op de eerste helft van het album weinig variatie staat. Mede omdat het tempo vrij hoog ligt. Aan breaks doet Legion Of The Damned nauwelijks. Net voordat de verveling toe kan slaan is daar echter Slaves Of The Southern Cross. Een nummer dat leunt op enkele vrij eenvoudige riffs, die vaak worden herhaald. Maar als het een dermate kwaliteitsnummer oplevert mag je eigenlijk niet klagen.

Ook aan solo’s doet Legion Of The Damned nauwelijks. Wanneer Van Geel eens losgaat op de zessnarige hals zijn het vaak korte salvo’s van enkele snel afgespeelde noten waarbij Kerry King’s naam meer dan eens naar boven komt. Op zich geen slechte zet met slechts één gitarist in de bezetting en storend is het dan ook niet. Op vocaal gebied mag Swinckels helemaal losgaan en zijn stem klinkt nog net zo lekker hees, blafferig en woest als beginjaren ’90 toen hij de frontman van Occult was. Pas op de tweede helft van Slaves Of The Shadow Realm komt er iets meer variatie in de vorm van een piano in Shadow Realm Of The Demonic Mind (een heerlijke mid-tempo track) en Priest Hunt (met lekker veel afwisseling en ijzersterke riffs).

Het gevoel dat blijft hangen na beluistering van het zevende album is dat het een album is met weinig opsmuk of onnodige passages, het perfect past in de catalogus van de band en er enkele nummers op staan die het live goed gaan doen en hun weg naar de setlist wel zullen vinden. Hier kunnen fans weer enkele jaren mee toe!

Score:

89/100

Label:

Napalm Records, 2019

Tracklisting:

  1. The Widow Breed
  2. Nocturnal Commando
  3. Charnel Confession
  4. Slaves Of The Southern Cross
  5. Warhounds Of Hades
  6. Black Banners In Flames
  7. Shadow Realm Of TheDemonic Mind
  8. Palace Of Sin
  9. Dark Coronation (outro)

Line-up:

  • Maurice Swinckels – Vocalen
  • Twan van Geel – Gitaar
  • Harold Gielen – Basgitaar
  • Erik Fleuren – Drums

Links: