Interview met Doomsword
Het Italiaanse Doomsword heeft met My Name Will Live On opnieuw een uitstekend album afgeleverd, waarop de band meer dan ooit klinkt als een goed huwelijk tussen Bathory, Manowar en Candlemass. Daarnaast is het een album wat diep geworteld is in de klassieke wereldgeschiedenis. Tijd voor tekst en uitleg van opperhoofd Deathmaster.
Deathmaster, kun je de lezers die het album nog niet gehoord hebben in het kort uitleggen wat de verschillen zijn tussen Let the Battle Commence en het nieuwe album?
De verschillen tussen beide platen zijn legio en zeer verschillend qua karakter. Het voornaamste verschil tussen dit album en ons voorgaande werk is dat My Name Will Live On veel minder gedwongen klinkt, zowel qua muziek als sfeer. De songs zijn daarnaast ook een stuk gevarieerder; op dit album staan de van ons bekende doom-achtige songs, maar we hebben nu ook wat snellere, agressievere songs opgenomen.
Kun je me vertellen wat de betekenis is van de albumtitel?
My Name Will Live On is een samenvatting van de rode draad die door alle songs loopt, namelijk dat de Mens door zijn daden, zowel op spiritueel als fysiek vlak, onsterfelijkheid, een onsterfelijke status kan bereiken, waardoor zijn naam voor altijd doorleeft.
Die teksten hebben dan dezelfde rode draad die ze verbindt, maar wat zijn de indivuele onderwerpen waar het dit keer om gaat?
Zoals gezegd wordt er over het hele album genomen een rode draad doorgevoerd, al staan alle songs verder wel op zich; het is geen conceptalbum. Death of Ferdia is gebaseerd op Ierse mythologie, en dan wel op de legende van CuChulainn die een drie dagen durend duel voerde met zijn beste vriend en stiefbroer Ferdia, waarbij beide personen uiteindelijk tragisch om het leven komen. De Ierse mythen en sagen zijn altijd van grote invloed geweest op het werk van Doomsword en dit is één van mijn favorieten.
Gergovia beschrijft de bloederige strijd tussen twee van de grootste Europese machten van tweeduizend jaar geleden: de Romeinen en de Kelten. Het nummer gaat specifiek over de slag bij Gergovia en de persoon Vercingetorix, tot op de dag van vandaag nog steeds de belichaming van onafhankelijkheid en vrijheid.
Days of High Adventure is een song die ik speciaal geschreven heb voor de liefhebbers van epische verhalen, en zit vol met referenties naar bekende films en boeken in het genre, van Conan tot Excalibur en de Elric-sage van Michael Moorcock.
Thundercult, vervolgens, gaat over hoe de mens uiteindelijk zijn eigen godheid kan worden. Het is een wat wazig concept waar ik niet teveel op wil ingaan; ik zie liever hoe de fans hier hun eigen interpretatie aan geven. Wat het totale concept van de plaat betreft: het zijn allemaal personages, of ze nu echt bestaan hebben of niet, wier namen stuk voor stuk blijven doorleven in de geschiedenis van de mensheid.
Is My Name Will Live On precies dat geworden wat je er van verwacht had, of zou je achteraf nog graag dingen veranderen?
Ik denk dat ik niet teveel mag klagen over de plaat, hij is namelijk heel aardig gelukt wat mij betreft.
Als je kijkt naar teksten over Gergovia of het verhaal van Ferdia vraag ik me af wat je thuis in de boekenkast hebt staan.
Voornamelijk boeken over historische zaken, maar zoals veel metalheads heb ik ook een flinke collectie fantasy-boeken. Zo lees ik met evenveel plezier de boeken van Michael Moorcock als boeken over de Romeinse geschiedenis of Keltische legenden.
En wat voor muziek luister je zoal naar?
De klassiekers, eigenlijk. Manowar, Omen, Warlord, Cirith Ungol, maar vooral Candlemass. Ook Bathory is voor het geluid van Doomsword erg belangrijk geweest, het is pas op dit album dat we dat specifieke geluid iets meer hebben laten varen. Daarnaast luister ik ook graag naar oude hardrock zoals Rainbow of Deep Purple.
Zijn er nog plannen om middels optredens het album te promoten?
We spelen een paar shows met Wotan, en eind 2007 headlinen we het Swordbrothers festival. KIT X doen we in 2008, maar verder moeten we het nog allemaal zien.
Links: