- 86%
- Duitsland
- Middeleeuwse folkmetal
- 7e keer Summer Breeze
- Facebookpagina
Setlist: 13/20
Schallende doedelzakken, schetterende schalmeien en lachende draailieren, dan is huisband Saltatio Mortis aan zet. De razend populaire middeleeuwers brachten op Summer Breeze hun nieuwe schijf Brot Und Spiele uit en putte daar duchtig uit. De positieve vibes en opgewekte melodietjes tierden weelderig uit alle klankkasten, zij het in niet al te vakkundige seriën. Jammer dat er uit het gitaarcompartiment veelal sobere notencollecties weerklonken. De hoge, geitachtige zang van Alea Der Bescheidene is gemaakt om woord voor woord mee te zingen opdat je hem dat niet zou moeten horen doen.
Show: 18/20
Voor aanvang zijn ze snel nog een waterleiding gaan uitbreken en daaruit hebben ze hun podiumsetting dan maar ineens vormgegeven. Er stond een bonte zestiende-eeuwse modeshow op en uit de bakens spoten regelmatig huppelende vuurballetjes. Vele vrouwen aanzien het lichaam van Alea, die eigenlijk Jörg heet, als een kijkstuk waar ze urenlang zoet mee zouden zijn.
Interactie: 20/20
Op de klok stond 17u20 en het plein stond vol. Volksmenner Alea (Jörg doet ons te veel aan het geluid dat we maken als we boven onze pot hangen) en zijn trawanten blijven het publiek maar aanmanen om te klappen, te zwaaien, te springen. En IEDEREEN doet mee. Een vuurvlam nadoen met beide armen boven het hoofd tijdens Prometheus, je buurman bij de schouder nemen en in rijen springen tijdens Koma of het sekssymbool met onverklaarbaar kapsel een behouden crowdsurfrit bezorgen tijdens Brunhild. Iedere keer weer krijgen ze hen gek. “Bedankt om onze zanger seksueel te mismeesteren en terug te geven”, duimde de drummer droogjes.
Geluid: 17/20
Niet elke doedelzak of luit kwam erdoor en de draailier (bespeeld door het oudste groepslid met de warmste glimlach van allemaal) was alleen in de stillere intermezzo’s auditief waarneembaar. Ga er dan ook maar aanstaan: velen van die acht leden bespelen elk een slordige drie instrumenten.
Uitvoering: 18/20
Je wordt onmiddellijk vrolijk als je zoveel lachende gezichten, dolle streken en polonaises ziet. De ene heeft het dat ongebreidelde positivisme al meer in zich dan de andere, maar het is werkelijk zalig om die mensen bezig te zien. Da ziet er misschien makkelijk uit, zo’n doedelzak, totdat je er eens één in handen krijgt.