Megaherz op Summer Breeze 2018

  • 90%
  • Duitsland
  • Neue Deutsche Härte
  • 3e keer Summer Breeze
  • Facebookpagina

Setlist: 18/20

De mannen uit München legden er fameus de pees op met een spijkerharde songkeuze! Slag om slinger persten ze een nieuwe sloopkogel uit de stampmachine, Vorhang Auf, Jagdzeit en voor eerst sinds heel lang het barbaars wilde Glass Und Tränen. Lex was geniaal gestemd en schuurborstelde de stralen uit de zon met het confronterende Nicht Genug en het hemelse Himmelstürmer. Minpuntje: de ballade. Op dit uur en met zo weinig speeltijd, overbodig.

Show: 17/20

“We zweten als zwijnen”, bekende baseballbatzwaaiende Lex. Dat hebben ze zichzelf dan toch aangedaan, ze stonden daar in dikke, zwarte astronautenpakken en hadden zich elk weer in hun zwart-witte gezichtsmotief geschminkt. Veel meer dan enkele opstapjes en de puike banner was er als opener op Main Stage niet mogelijk, volgende keer graag een spot naar waarde a.u.b!

Interactie: 17/20

Hier maakt Megaherz altijd tijd voor, zelfs als ze die niet hebben. De accurate, maatschappijkritische beschimping Nicht In Meinem Namen droegen ze op aan onze “hersengeamputeerde politici in hun papieren wereldje.” Ja, ook aan jullie, liefste gasten van de Wetstraat en het gemeentehuis. Spijtig dat er duidelijk minder volk was dan ze doorgaans trekken, de hitte (ook veroorzaakt door die daadkrachtige (!) politici trouwens) en het tijdstip hielden de mensen weg. Het duizendtal dat er stond, ging wel uit de bol.

Geluid: 20/20

Daaraan hoor je hoe professioneel ook de omkadering is. Vanaf seconde één stampte de ritmesectie als een granietpers, gloeiden de gitaren en zat er precies het juiste effectje op de stem. Lex had twee micro’s, één voor de hoofdlijnen, één met een radio-effect.

Uitvoering: 18/20

Performer pur sang Lex eigende zich het podium toe en gaf zich volledig aan de menigte. De gitaristen sprongen op en af de plateaus, positioneerden de gitaren in allerlei hoeken en zetten hun riffritmes kracht bij. De bassist staat altijd afzijdig achterin, de nieuwe drummer ten slotte brengt het met iets minder zwiep en bovenlichaambeweging, maar raakt de vellen wel harder kregen we de indruk.