Deathspell Omega – Fas – Ite, Maledicti, in Ignem Aeternum
Norma Evangelium Diaboli – 2007
Fas – Ite, Maledicti in Ignem Aeternum, een hele mond vol voor een albumtitel. Vertaald vanuit het latijns betekent het ‘door goddelijke wet, ga, vervloekte, in het eeuwige vuur’. Het is de titel van het nieuwste album van de mysterieuze Franse band Deathspell Omega, dat het in 2005 uitgekomen Kénôse opvolgt.
Het eindresultaat is uiteindelijk een plaatje geworden waar je even goed voor moet gaan zitten. Wat de band hier op de luisteraar loslaat is
op z’n zachtst gezegd behoorlijk taaie kost te noemen. Ik prees Kénôse voornamelijk om het feit dat de nummers zo fantastisch opgebouwd
waren. De drie nummers van die plaat zaten bomvol climaxen en waren op een eigenzinnige manier beklemmend. Fas – Ite, Maledicti, in Ignem Aeternum
blijkt het chaotische broertje van Kénôse te zijn. De band lijkt vooral bij de eerste luisterbeurt volledig de structuur te zijn verloren met de combinatie van chaotische drums, verwrongen gitaarriffs en verloren vocalen in een wirwar van overgangen, opbouwingen en climaxen. Het kost de nodige moeite om de structuur in de hectiek te ontdekken; maar zodra de plaat je te pakken krijgt en je hoort hoe het geheel in elkaar zit, laat het je niet meer los. Er blijkt namelijk wel degelijk veel structuur binnen het chaotisch klinkende geheel te zitten. De muziek is simpelweg een stuk complexer dan zijn voorganger.
Deathspell Omega heeft het klaargespeeld om één van de meest beklemmende platen af te leveren die ik ooit gehoord heb. Vooral het knappe drumwerk en de gitaarriffs hebben hier een groot aandeel in. Luister bijvoorbeeld maar eens naar de riffs die rond de vierde minuut ingezet worden bij het nummer The Shrine of Mad Laughter. Keer op keer weer bezorgt het kippenvel op mijn arm. Ook de subtiele toevoeging van koorzang op de achtergrond is een waardevolle toevoeging.
Het geheel grijpt je bij de strot en laat simpelweg niet meer los tot de laatste noten gespeeld zijn.
Frankrijk heeft een paar black metalbands die verantwoordelijk zijn voor de meest intense en duistere black metal die te krijgen valt. Deze release heeft daar een nieuw hoogtepunt mee bereikt. Met mijn conclusie kan ik dan ook kort en bondig zijn: Fuck die nieuwste plaat van Mayhem. Dit is het echte werk!
Tracklist:
- Obombration
- The Shrine of Mad Laughter
- Bread of Bitterness
- The Repellent Scars of Abandon and Election
- A Chore for the Lost
- Obombration
Line-up:
- Hasjarl – guitars
- Mikko Aspa – vocals
- Khaos – bass
Link: