Aiden – Conviction
Victory Records – 2007
Een tijdje terug klaagde ik er al over dat er zoveel punk op de markt kwam, die met een schuurpapiertje werd bewerkt. Weg met die ruwe kantjes, die ooit zo karakteristiek waren voor de punkrock. Wat echter nu in de gulzige gleuf van de speler is verdwenen staat te boek als dark punk, maar heeft in de praktijk vrijwel niets meer met punk te maken. Geen schuurpapiertje gebruikt deze keer, maar een flinke Black&Decker. Aiden heet de band en men speelt naar mijn idee lekker in het gehoor liggende, soepel lopende pop/rock muziek met punk invloeden. Voor de gemiddelde radioluisteraar zal dit best een lekker plaatje zijn, ik zie de handen van de gemiddelde Zware Metalen lezer echter nog niet zo snel op elkaar gaan voor de cd Conviction. Dit gaat gegarandeerd heel populair worden en hits zullen er ook wel komen.
Seattle, USA is de thuisbasis van de band. Van daaruit zijn ze sinds 2002 actief. In 2003 moest een van de bandleden nog zijn auto verkopen om het in eigen beheer uitbrengen van de eerste cd te bekostigen. Nog voordat ze de highschool hadden afgemaakt, tekenden ze een platencontract bij Victory en in 2005 werd de tweede cd uitgebracht. 2006 werd het jaar van de doorbraak van Aiden. De cd en een single bereikten de internationale hitlijsten en er werd veel en uitgebreid getourd.
Nu komt dus de nieuwe cd Conviction uit en een van de nummers, One Love, is als single uitgebracht. De verwachtingen rond de band zijn hoog gespannen. Ook commercieel wordt er heel wat van verwacht. Maken ze dat waar? Ik weet het niet. Muziek hoeft niet briljant te zijn om goed te scoren. Zolang het maar lekker wegluistert of iets los maakt bij het publiek. Mij krijgen ze niet echt los, maar het luistert wel lekker weg. Het zoveelste owowow-koortje gaat me wel vervelen, maar het punk georiënteerde gitaarwerk klinkt best wel lekker. Beetje teveel erg helder klinkende koortjes, maar verder ook wel goed gezongen. De productie is mij wat te glad en smooth. Fantastisch vind ik het dus allemaal niet, maar ik heb wel eens slechter gehoord. Ik geloof echter niet dat de ware punker hier warme wangen van krijgt, daarvoor is er te weinig punk en teveel pop terug te horen op deze cd.
Leuk voor onder het werk en misschien wel een opstapje naar het ware werk voor de jonge luisteraars. Daarom kies ik voor de positieve benadering, al is het met al die koortjes soms wel even doorslikken.
Tracklist:
- The Opening Departures
- She Will love You
- Teenage Queen
- Hurt Me
- One Love
- Moment
- Darkness
- Son Of Lies
- Believe
- Bliss
- The Sky Is Falling
Line-up:
- Will Francis – Vocals
- Angel Ibarra – Guitar
- Jake Wambold – Guitar
- Jake Davison – Drums
- Nick Wiggins – Bass
Links: