Amorphis – Silent Waters
Nuclear Blast – 2007
Het Finse Amorphis is, in de zeventien jaar van z’n bestaan, veranderd van een deathmetalband in de jonge jaren tot een melodieuze rock/metal band vandaag de dag. Vooral de komst van Pasi Koskinen als zanger in 1996 betekende, tot het verdriet van sommigen, een omslag in de muziek van de band. In 2004 vetrok Koskinen en maakte plaats voor Tomi Joutsen die, met zijn combinatie van grunt en cleane zang, de oude glorie deels zou herstellen. Onveranderd in alle jaren is de inspiratiebron van Amorphis, tekstueel hebben de heren zich namelijk altijd laten leiden door het Finse nationale epos Kalevala. De nieuwe plaat Silent Waters, opvolger van het in 2006 verschenen album Eclipse, vormt daar geen uitzondering op. De band neemt je, op zijn eigen manier, mee door de mythische verhalen van Kalevala.
Die eigen manier van het vertalen van Kalevala naar muziek is een van de aspecten die mij altijd heeft aantrokken tot Amorphis. Zonder overmatig gebruik te maken van folkinstrumenten, is de band er op het gros van zijn albums erin geslaagd de sfeer van de teksten over te brengen in de muziek. Die omschrijving is zeker van toepassing op Silent Waters en zijn voorganger Eclipse. Dat is slechts een van de vele eigenschappen die beiden albums gemeen hebben. Silent Waters is namelijk geen nieuwe koerswijziging, maar meer een stap verder op de weg die de band in 2006 in heeft gezet. Een relatief kleine stap wellicht, maar toch is er vooruitgang te horen. Zo lijken de heren muzikaal een stuk beter op elkaar ingespeeld te zijn. Prachtige gitaarmelodieën en pianostukken zijn wederom de sfeermakers van de plaat en zorgen meer dan ooit voor enkele kippenvelmomenten. De composities zijn iets dieper en verfijnder, waardoor de plaat instrumentaal gezien net boven Eclipse uitsteekt. Vocaal is de Silent Waters wel duidelijk superieur aan zijn voorganger. De grunts van de heer Joutsen zijn dit maal echt verwoestend, terwijl zijn cleane zang meer emotie bevat dan op Eclipse. Het stevige openingsnummer Weaving the Incantation en het meeslepende Her Alone zijn prachtige voorbeelden van de vocale progressie. De Finnen hebben, naast de muziek, tevens de productie een stukje aangescherpt waardoor de plaat een stuk feller klinkt.
Silent Waters is zeker een waardige opvolger van Eclipse en onderstreept nog meer de combinatie van de oude en de nieuwe Amorphis. De plaat verschilt weliswaar niet bijster veel van zijn voorganger, maar de verschillen die er zijn vallen uit in het voordeel van Silent Waters. Of dit album voor elke fan de nieuwe favoriet zal worden durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar voor mij geldt het in ieder geval wel. Topplaat!
Tracklist:
- Weaving The Incantation
- A Servant
- Silent Waters
- Towards And Against
- I Of Crimson Blood
- Her Alone
- Enigma
- Shaman
- The White Swan
- Black River
Line-up
- Tomi Joutsen – Vocalist
- Esa Holopainen – Gitarist
- Tomi Koivusaari – Gitarist
- Niclas Etelävuori – Basgitarist
- Santeri Kallio – Toetsenist
- Jan Rechberger – Drummer
Links: