Antimatter – Leaving Eden
Prophecy Productions – 2007
Eigenlijk heeft dat hele Antimatter geen ruk meer met metal te maken.
Maar toch weet elk album wat onder de naam Antimatter uitgebracht is, een
grote positieve reactie te weeg te brengen binnen het metalvolk wat deze schrale
aardkorst bevolkt.
Als metalrecensent krijg je regelmatig cd’s voor je waarbij het schijfje zelf
compleet zwart is, met toch vaak de bedoeling om de zwartgalligheid van de
muziek te benadrukken. In de meeste gevallen vind ik het maar stront vervelend
omdat je in je cd-wisselaar dan weer niet weet wat er ook alweer inzat, maar ik
denk dat Leaving Eden de zwarte kleur met veel trots mag dragen.
Desolaat, somber, kil …
Een kleur die in schril contrast staat met het wit van Planetary
Confinement, waarbij je bij jezelf na gaat denken, hoe verschillende zijn de
emoties die je bij een witte en een zwarte afbeelding kunt bedenken? Ik kom
verassend vaak bij de zelfde uit. Desolaat somber, kil …
Op die manier kun je denk ik Leaving Eden en Planetary Confinement
wel met elkaar vergelijken, de sfeer die beide albums uit ademen is nog steeds
verstikkend somber. Met het vertrek van Duncan Patterson heb ik wel een
beetje het idee dat Antimatter wat meer richting de mainstream donkere
rock is gegaan, vooral de titeltrack (wel één van de beter nummers van dit
album) laat een wat meer toegankelijkere Antimatter horen. Ook het
ontbreken van de vrouwenzang die je op Planetary Confinement nog
verspreid hoorde mis ik een beetje, Leaving Eden vind ik wat minder
afwisselend daardoor. Maar, wonderbaarlijk is de impact van het album er niet
minder op geworden, daar wat mij betreft de kwaliteit van Antimatter zit
in de beladenheid van het totaal en de zang van Mick Moss.
Antimatter heeft het in ieder geval wel weer voor elkaar gekregen een
album te maken wat zijn geheimen niet bij de eerste luisterbeurt prijs geeft.
Alhoewel het aantal instrumenten in de nummers minimaal is, hoor je bij elke
luisterbeurt weer een nieuwe dimensie in de nummers en blijf je geboeid
luisteren en meeneuriën. Eenzame klasse? Zeker.
Tracklist:
- Redemption
- Another Face In A WIndow
- Ghosts
- The Freak Show
- Landlocked
- Conspire
- Leaving Eden
- The Immaculate Misconception
- Fighting For A Lost Cause
Line-up:
- Mick Moss – vocals, acoustic/electric guitars, organ, electric piano
Guest appearances:
- Danny Cavanagh: lead guitar, piano, additional synth on ‘landlocked’
- Ste Hughes: bass
- Chris Phillips: drums
- Rachel Brewster: violin
- Gavin Attard: additional synth on ‘another face…’
Links: