Oceans of Sadness – Mirror Palace
Scarlet Records – 2007
Verhaal van Oceans of Sadness begon in 1995 in het Vlaamse De Kempen. Vanaf dat moment maakt de band eigenzinnige metal, waar je een oneindig aantal benamingen op los kan laten. Anno 2007 is de band twee albums (en een aantal labels) verder en is het nu de beurt aan Mirror Palace om zich te bewijzen. Van het in 2004 verschenen Send in the Clowns was ondergetekende erg onder de indruk. Vandaar dat ik al tijden uitzie naar deze plaat, Mirror Palace, een nieuw meesterwerk van een sterk onderwaardeerde band. Want hoewel de band al reeds twee zeer sterke albums achter zich heeft, is er slechts een kleine groep mensen die deze band heeft weten te vinden. Waar dat aan ligt? Aan de band zelf in ieder geval niet..
Zoals gezegd maken de heren eigenzinnige muziek, met invloeden uit vele stijlen van zowel binnen als buiten de metalwereld. En evenals met Send in the clowns hebben de heren al deze stijlen weten te combineren tot een schitterend geheel. Mirror Palace is erg divers, zowel qua tempowisselingen als op muzikaal vlak. Een voorbeeld van de muzikale afwisseling is het gebruik van thrash-achtige riffs op het ene moment, terwijl de band op een ander moment de meer progressieve kant opzoekt. Maar de band schuwt ook het gebruik van jazzachtige klanken niet, luister bijvoorbeeld maar eens naar Cruel Sacrifice. Zanger Tijs Vanneste laat zich evenals op Send in the Clowns van zijn beste kant zien. Naast een prachtig beladen cleane zang heeft de heer Vanneste ook een zeer krachtige scream en grunt in huis. De vocalen geven dit album extra diepgang, vooral de cleane stukken zorgen voor een evenwicht door als tegenhanger te fungeren van de vaak hectische muziek.
De productie van Mirror Palace is uitstekend. Er zijn slechts enkele kleine verbeteringen ten opzichte van Send in the Clowns. Vooral de toetsen klinken nu meer geïntegreerd en zorgen, op bepaalde momenten, voor een betere ondersteuning van het geheel ten opzichte van voorgaande albums. De afstelling van de pianostukken had misschien wel wat duidelijker gemogen omdat ze af en toe wat wegvallen tegen het gitaargeweld. Maar overall gezien heel netjes, zo hoort een goed album te klinken.
Ondanks dat de band verschillende invloeden in hun muziek verwerkt en af en toe vreemde combinaties maakt, is het album toch erg toegankelijk. Zelf heb ik geen enkel probleem gehad me in dit album te verdiepen. Dat zal deels te danken zijn aan het feit dat ik al aardig bekend ben met de band, maar zeker ook omdat dit simpelweg een dijk van een plaat is. Een factor van belang voor de toegankelijkheid van Mirror Palace is naar mijn idee ook dat dit album toch minder ‘vreemd’ is dan zijn voorganger. De invloeden uit verschillende muziekstijlen die buiten de metalwereld vallen, zijn enigszins beperkt gebleven. Hoewel dat voor een ander misschien prettig is, vind ik het toch zonde. De nieuwe plaat levert voor mij daarmee iets qua diversiteit in ten opzichte van Send in the Clowns.
Maar dat is zeker geen schande, Send in the Clowns was voor mij bijna niet te evenaren. Daarbij blijft Mirror Palace op zijn eigen manier een erg sterk album. Het is te hopen voor de band dat deze plaat wel aanslaat bij het publiek, ik kan ‘m in ieder geval van harte aanraden! Progressieve en avant-garde metal fans moeten dit meesterwerk zeker een kans geven!
Tracklist
- Mould
- Mirror Palace
- Cruel Sacrifice
- Sleeping Dogs
- Intoxicate Me
- Them Bones
- Sheep & Shepherds
- Pride & Shame
- Silence Is Gold
- I Know You Know
Line-up:
- Tijs Vanneste – Vocals
- Hans Claes – Keyboard
- Wim Melis – Guitar
- Tom Van Cauwenberghe – Guitar
- Jo Van Heghe – Bass
- Guy Vernelen – Drums
Links: