Fuck The Commerce VIII 4 t/m 7 mei 2005 in Luckau, Duitsland
Het jaar 2005 brengt de achtste versie van het Fuck The Commerce Festival. Voor mijzelf de eerste afreis naar het afgelegen festivalterrein nabij de Poolse grens, zo’n 100 kilometer onder Berlijn. Voor mensen die van plan zijn om het festival volgend jaar te bezoeken heb ik de volgende tip: Plan je reis goed! Ikzelf heb door een vertraging in Nederland twaalf uur over de heenreis moeten doen en dat is geen pretje! De locatie van het festival brengt wel een hele aparte ervaring met zich mee: Je zit echt opgesloten in deathmetal-land!
De faciliteiten waren niet om over naar huis te schrijven, maar voor het kleine bedrag dat je voor je kaartje over hoeft over te hebben behoort dit niet tot de prioriteiten. Het water onder de douche was koud, met geluk lauw. Ik ben hier vrij moeilijk mee, maar zélfs ik ben er aan gewend geraakt. Op het veld tussen de camping en het festivalterrein stond een tent, waar je rustig kon zitten en af en toe kon kijken naar de metal-karaoke. Om hier maar meteen over uit te wijden: Ook Duitsers hebben humor! Op een podium stond een speelgoeddrumstel, er was een semi-akoestische gitaar en een microfoon. Diverse Duitsers leefden zich hier uit door nummers te spelen als Symphony Of Destruction (Megadeth) en Ghost Of War (Slayer). Het was allemaal erg grappig om te zien en horen, prima vermaak voor aandachtsgekken op het podium en het publiek dat even wilde pauzeren.
De eettentjes leken mij gewoon de kraampjes uit de buurt. Je kon er natuurlijk genoeg Duitse hapjes krijgen (denk aan de grilspecialiteiten), pasta’s , haan, broodjes, vis. Precies genoeg variatie om drie volle dagen op te teren. En alles was prima te betalen.
 |  |
Pre Party
Bij een flink festival hoort een flinke Pre Party. Op woensdag 4 mei begon het feest al redelijk bijtijds in de avond. Door een fikse treinvertraging van maarliefst zes uur kwam ik tijdens de één a laatste band binnen wandelen. Op deze avond was nog niet eens de helft van het totaal aantal bezoekers gearriveerd, wat het een kleinschalig, gezellig feestje maakte.
Incantation begon net aan hun set, toen ik de tent binnen kwam. Ik werd direct overdonderd, want de band deed het beter dan de week er voor in Apeldoorn. De band was lekker in vorm en trok een groot deel van het publiek.
Ik kreeg hier meteen te horen van een medewerker dat het niet zo goed was begonnen: de band die als eerste zou spelen, Al Bundy, had afgezegd. De organisatie vreesde het ergste toen ook nog eens Divine Empire liet weten het niet te halen in verband met visumproblemen. Gelukkig is het bij deze kort-van-te-voren afzeggingen gebleven. Divine Empire zou als laatste spelen en dat was een flinke tegenvaller voor het publiek, de succesvolle band die vrij recent het album Method Of Execution lanceerde.
Tijdens de laatste band van deze woensdagavond hing er al een lekkere sfeer. Dat was een goed begin!
Donderdag 5 mei 2005
Het Duitse Veneral Disease kreeg de eer om het daadwerkelijke festival in te luiden. Dit deden de heren lekker: Prima deathmetal waarbij de band duidelijk Morbid Angel, Malevolent Creation en Deicide als voorbeelden hanteert. Netjes om mee te beginnen voor het publiek, dat nog erg op gang moest komen.
De tweede band was helaas één van de voornamelijkste tegenvallers van het festival. Dickless Tracy speelde een hele saaie set en vrijwel niemand leek op de hoogte te zijn van het bestaan van de band. Dat is natuurlijk geen probleem, maar dit gegeven wordt wél interessant wanneer je om je heen hoort (zowel andere bands als het publiek) dat men op de grappige naam van de band afkwam. Jammer! Als hun muziek net zo verleidelijk was geweest was het goed gekomen met Dickless Tracy.
In tegenstelling tot de twee eerste bands verscheen hier de eerste duidelijk enthousiaste band: Godhate (het voormalige Throneaeon). Zanger Tony Freed had een nette strot, waaruit een zware zang tevoorschijn kwam, afgewisseld met een regengestelde hogere schreeuw. Ik vind persoonlijk de schreeuw wat minder passend bij het reportoire van de band. Het publiek bleef nog een beetje de kat uit de boom kijken. Dat vond ik jammer, want enhousiasme mag wat mij betreft beloond worden, zeker als je je als band zo vroeg op het festival moet presenteren. De band sloot nogal abrupt af, dit veroorzaakte enige verbazing bij de kijkers.
 |  |
Hierna verscheen het Zweedse Nominon. Deze band had een goede podiumpresentatie. Tussen de heerlijke swingende deathmetal nummers door vertelde zanger Daniel Garptoft ons dat gitarist Christian voor het eerst meespeelde. Dit deed hij redelijk goed, op wat kleine foutjes na. Drummer Perra Karlsson speelde retestrak, ik heb hiervan genoten. De band had een lekkere setlist gemaakt. Uitschieters waren Submit To Evil, dit nummer staat overigens op de nieuwe plaat Recremation die de band in januari van dit jaar heeft opgenomen. Ook het hitje My Flesh, afkomstig van de eerste demo uit 1993 deed het goed: het publiek kwam voor het eerst goed los!
Vervolgens maakte Purgatory uit Duitsland er een lomp feestje van, de eerste hele brute band, ook hier zijn de invloeden van de ‘groten’ weer nadrukkelijk aanwezig. Deicide kwam weer eens om het hoekje kijken, evenals Six Feet Under en Malevolent Creation. De band is hier erg sterk door beïnvloed, maar ik heb ze niet kunnen betrappen op letterlijk jatwerk. Mooie aankondiging was het van wat er nog ging komen op het festival; het publiek was opgewarmd!
Waco Jesus stond klaarblijkelijk op het ‘must see-lijstje’ van een hoop mensen. En terecht! Voor het eerst in het weekend stond het hele veld vol en verscheen er op meer gezichten een goede lach. Waco Jesus bracht het publiek de energie, die nodig was om de rest van de dag door te kunnen komen.
 |  |
De zojuist opgevangen energie werd nog eens even flink aangevuld door Carnal Forge, de band waarin ik ooit geïnteresseerd raakt door de vernoeming naar een Carcass-nummer. Het was een beetje wennen aan de nieuwe zanger Jens C. Mortensen, maar na een paar nummers beviel het me wel. Hij wist zich voornamelijk perfect te gedragen in het nummer Decades Of Despair, afkomstig van Aren’t You Dead Yet (2004), het totale nummer deed het overigens erg goed bij velen. Het death-thrash gezelschap sloot de set af met My Suicide, terwijl het nummer de gedachte binnen liet dringen ‘geef ons méér’.
Centinex kende ik van het album Prophecies Of Cosmic Chaos uit 2004. Van de cd kan ik al enige tijd genieten, maar op het podium vond ik de band, die toch al erg lang meegaat, enigszins tegenvallen. Zou het metaalmoeheid zijn? De cd is zo ongelooflijk lekker om naar te luisteren…Dan doet het een beetje pijn wanneer ze een saaie set neerzetten, maargoed er stonds ons nog genoeg leuks te wachten dit weekend.
Aborted speelde speelde niet op FTC, maar voor liefhebbers was er Obscenity, een band uit Duitsland die ik rustig ‘het Duitse Aborted‘ durf te noemen. Dat was een aangename verrassing. Hier viel het gitaarwerk me erg op: gitaristen Hendrik Bruns en Jens Finger communiceerden opvallend helder met elkaar en zij op hun beurt samen weer met bassist Alexander Pahl (Dew-Scented).
 |  |
Jungle Rot uit de USA speelde de week ervoor al hartstikke lekker in Apeldoorn, hier mochten we er nog net iets langer van genieten! Wat een perfecte band om laat op de avond neer te zetten, de sympathieke Amerikanen gingen zelf uit hun dak, wat de gehele band weer fijn overbracht naar het publiek. Het publiek reageerde erg goed op nummers als Immersed In Pain en Let Them Die, die tevens de ‘droogsten’ zijn. En wanneer je het bij Jungle Rot over ‘droog’ hebt, spreek je over het toppunt van droogheid.’ De band speelde alleen nummers van de laatste twee platen Dead And Buried (2001) en Fueled By Hate (2004). Voor mensen die deze band nog niet hebben gezien: dit is echt zo de moeite waard! Een betere ‘moderne’ vorm van oldschool deathmetal bestaat niet.
Ook Catastrophic zag ik de week ervoor op het podium in Nederland, na Jungle Rot. Toen kwam ik tot de conclusie dat Catastrophic net niet ten onder ging aan het optreden van voorganger Jungle Rot, door de specialisatie in een ander speeltempo. Jammer maar helaas, hier ging de band wel degelijk ten onder aan de voorganger. De band kon er simpelweg niet aan tippen, en dat is zonde: Catastrophic heeft een hoop in hun mars, dus een oplossing zou kunnen zijn: de bands in omgekeerde volgorde laten spelen, zodat met geïnteresseerd blijft.