Wormed – Exodromos
Willowtip Records, 2013
Hoppa, weer een plaatje vol technisch dissonant vernuft. Van Wormed om precies te zijn, de nieuwe langspeler Exodromos. Het is een jaar of tien stil geweest rondom deze Spaanse band, die toch alweer sinds 1998 meedraait. De platenmaatschappij belooft ons dat dit de beste brutal death metal-plaat van dit jaar wordt.
Wormed speelt technisch inderdaad. En hoe, extreem. Een razernij van pure hamerslagen is wat ze je voorschotelen. Maar mij is het toch helaas weer niet origineel genoeg. Ik vind deze cd eigenlijk te dissonant en chaotisch klinken. Ik mis emotie. Niet de brutaliteit, die is er wel. En het is ook absoluut niet slecht, maar wel moeilijk om te blijven volgen. De riffs zijn kort, likjes en pickjes, staccato en nooit lang hetzelfde, maar soms te dissonant naar mijn bescheiden mening. De vocalen hadden eventueel onderscheid kunnen maken, maar zijn eeuwig diep met een basis van maagzuur. Afwisseling is dus ver te zoeken. De slam-invloeden lijken ook groter op basis van de zangpartijen. Er is zelden een rustmoment te bespeuren en altijd maar dat eindeloze voorwaartse gehakketak begint mij een klein beetje te vervelen. Helaas Wormed, ondanks dat jullie nóg brutaler klinken dan enkele collega’s, het is dankzij het missen van enige emotie niet de beste plaat van 2013. Beste track van de plaat is eigenlijk het afsluitende nummer Xenoverse Discharger. Helaas is dit dan weer een heropname van het eerder verschenen debuutalbum Planisphaerium.
Tracklisting:
- Nucleon
- The Nonlocality Trilemma
- Tautochrone
- Solar Neutrinos
- Multivectorial Reionization
- Spacetime Ekleipsis Vorticity
- Darkflow Quadrivium
- Stellar Depopulation
- Xenoverse Discharger
Techkinox Wormhole
Line-up:
- Phlegeton – Zang
- Migueloud – Gitaar
- J.Oliver- Gitaar
- Guillemoth – Basgitaar
- Riky – Drums
Links: