Journey – Eclipse
Frontiers Records, 2011
De AOR-goden van weleer zijn wederom terug met nieuw plaatwerk. Het is de tweede met de Youtube-ontdekking Arnel Pineda achter de microfoon en de veertiende van Journey in totaal. Eclipse roept alleen al door de hoes herinneringen op aan de goede oude tijd van begin jaren ’80. Destijds was de band een mega-act in met name Amerika en had Journey de onbetwiste koning der zwoele rockzangers in de gelederen: Steve Perry. Perry heeft zich na een mislukte reünie in 1996 niet meer beschikbaar willen stellen voor Journey en sindsdien passeren de Perry-klonen de revue. Na Steve Augeri, Jeff Scott Soto sla ik even over wegens het niet opnemen met de band, is het dan nu al twee albums de beurt aan Arnel Pineda om Perry te doen vergeten. En dat lukt natuurlijk van geen kant. Is Eclipse daarmee een slechte plaat geworden? Zeker niet!
Ecplipse opent met City Of Hope, een degelijke rocker, maar we hebben wel eens betere album-openers gehoord bij Journey. Wat volgt is Edge Of The Moment dat zowel muzikaal als in de songtitel een verband legt met het album Frontiers. Chain Of Love wordt gedragen door een voor Journey-begrippen vette riff van Neil Schon, die op dit album de smaakmaker is. Tantra is het eerste misbaksel. Niet omdat het een ballad is, maar omdat de ballad begeleid gaat van een tenenkrommend slechte tekst. Dat geldt ook voor Anything Is Possible; een typisch Amerikaans, optimistisch popnummer waarvan het glazuur mij van de tanden springt. Met Resonate herpakt de band zich. Een melancholisch nummer met een sterke gitaarsolo. Helaas bereiken we dan het dieptepunt van dit album. She’s A Mystery is een muzikale draak met wederom een te zoete tekst. Bah. De plaat krijgt vervolgens in de vorm van de wel geslaagde ballad To Whom It May Concern en de luchtige rocker Someone weer een boost. Afsluiter Venus is een instrumentaaltje dat niet veel toegevoegde waarde heeft wat mij betreft.
Al met al een redelijk album van een band die voornamelijk teert op het verleden. Enerzijds heb ik respect voor het feit dat dit soort acts nieuwe platen blijven opnemen. Anderzijds realiseer ik mij dat oude tijden niet meer zullen herleven. Ik vermoed echter dat de band nog steeds hoopt op een verzoening met Perry. Hoe kan het anders dat Journey weliswaar prima zangers de albums laat inzingen, maar die in alles de grote mijnheer kopiëren? Fans van de band kunnen er weer even tegenaan. Niets nieuws onder de zon, maar waarschijnlijk is dat ook helemaal niet gewenst.
Tracklisting:
- City Of Hope
- Edge Of The Moment
- Chain Of Love
- Tantra
- Anything Is Possible
- Resonate
- She’s A Mystery
- Human Feel
- Ritual
- To Whom It May Concern
- Someone
- Venus
Line-up:
- Arnel Pineda – zang
- Neil Schon – gitaar
- Ross Valory – bas
- Jonathan Cain – toetsen
- Deen Castronovo – drums
Links: