Leprous – Tall Poppy Syndrome

Leprous – Tall Poppy Syndrome
The Laser’s Edge, 2009

Je zou jaloers op ze worden, die progmetalluitjes van Leprous. Voor het debuutalbum Tall Poppy Syndrome ontvingen ze

20.000 NOK subsidie. Hoewel je als je Noorse Kronen omrekent naar Euro’s slechts 2.245 Euro overhoudt, kun je daar toch aardig

wat studiotijd mee aanschaffen. In 2008 namen ze het album op, om het afgelopen mei te lanceren. Deze recensie verschijnt dan

ook wat laat. Maar aangezien de band nog geen commerciële overmacht is, zijn er vast nog wat zielen aan wie deze release voorbij

was gegaan. En dat zou zonde zijn!

Leadzanger Einar Solberg kent u misschien van de Emperor reünie shows in 2006/7, waarin hij zorgde voor backing vocals

en synthesizers. Ik was hier niet bij en achteraf moet ik daar waarschijnlijk blij om zijn, want zijn stemgeluid veroorzaakt

gelijk in het eerste nummer Passing oorsmeer op mijn trommelvlies. Het is niet vals, maar het beroerd me niet. Maar

achter deze leadzang, die gekenmerkt wordt door experimentele timing, staat de muziek als een huis! Het album doet qua sfeer

wel denken aan het album Elementary van The

End, zonder het mathcore-element. Sommige stukken zijn eerder jazzy, zoals sinds het succes van The Mars Volta steeds

populairder wordt. Ook doet Leprous er nog een schepje synthesizers bovenop, eerst op pianogeluid, later op een jaren ’70

Hammondstijltje afgestemd. De band combineert die elementen zo goed, dat het haast niet opvalt dat dit laatste best een vreemde

combinatie is met metal.

De nummers, variërend van vier tot elf minuten, zijn in ieder geval nergens saai en eentonig, zoals je mag verwachten van een

progressief bedoelde band. Vooral de afsluiters Tall Poppy Syndrome en White kunnen mij bekoren, omdat de

instrumenten hier meer overmacht krijgen. Wie de cd meer dan één keer langs laat komen, wordt beloond. Tevergeefs wacht ik

ondertussen op het verschijnen van een instrumentale versie.

Leprous, Tall Poppy Syndrome album 

coverTracklisting:

  1. Passing
  2. Phantom Pain
  3. Dare You
  4. Fate
  5. He Will Kill Again
  6. Not Even a Name
  7. Tall Poppy Syndrome
  8. White

Line-up:

  • Einar Solberg – lead vocals, synthesizers
  • Tor Oddmund Suhrke – guitars, vocals
  • Øystein Landsverk – guitars, vocals
  • Ben Gramm – drums
  • Halvor Strand – bass
  • Tobias Ørnes Andersen – drums

Links: