Torture Killer – Sewers
Dynamic Arts Records, 2009
Verwondering, interpretatie en discussie… drie kenmerken die onvermijdelijk terug te koppelen zijn naar de edele kunst die filosofie is. Wie was er eerst de kip of het ei? Een boom valt omver in een bos maar niemand hoort hem vallen, maakt die boom dan een geluid? Enfin dat soort vraagstukken dus. Binnen het metalen wereldje heb je ook van dergelijke discussies, zij het iets minder diepgaand maar daarom niet minder interessant. Een voorbeeld hiervan is de eeuwige discussie tussen kwaliteit en originaliteit. Altijd een hekel punt bij recensenten. Napalm Death‘s mening is duidelijk, zij preken Leaders, not followers! Maar wat dan met een band die niet vernieuwend is maar kwalitatief niets onder doet voor het origineel?
Deze vragen doemden op in mijn geestesoog na het beluisteren van de nieuwe cd van Torture Killer. Achter het vette artwork van deze plaat schuilt een groep die bij mij vooral bekend is omwille van twee zaken. Ten eerste omdat ene Chris Barnes de vorige cd voorzag van zijn gore strot erupties, en ten tweede omdat Torture Killer bijna een schaamteloze kopie is van de hoofdband van dezelfde Chris Barnes namelijk Six Feet Under. En laat ik er maar geen doekjes rond winden, dit is nog steeds zo. Luister maar eens naar het nummer Coffins. Dit had zo kunnen staan op de debuutplaat van de eerdergenoemde band. Brulboei Barnes is inmiddels vertrokken, en werd vervangen door ene Juri Sallinen. Deze kwijt zich echter behoorlijk goed van zijn taak. An sich is er ook niet veel mis met de lekker in het gehoor liggende pompende mid-tempo death metal. De productie is goed, de riffs zijn dus niet bepaald origineel maar klinken wel lekker log. Ik miste persoonlijk vooral echter wat variatie tussen de songs onderling. Wanneer je de plaat in zijn geheel beluistert is het daarom moeilijk om de nummers uit elkaar te houden.
Bottomline is dus gewoon dat Torture Killer doet waar het goed in is, en dat is oerdegelijke mid-tempo death metal produceren. Dit is dan ook geen band waarvan de fans verwachten dat ze gaan experimenteren met nieuwe invloeden. Fuck innovatie, fuck complexiteit… gewoon keihard , compromisloos beuken en lekker hersenloos headbangen. Maar ach, laten we eerlijk zijn soms moet het ook gewoon niet meer zijn toch?
Tracklisting:
- Crypts
- I Bathe In Their Blood
- The Art Of Impalement
- By Their Corpse
- Coffins
- Rats Can Sense The Murder
- Scourging At The Pillar
- Sewers
Line-up:
- Juri Sallinen – Vocals
- Jari Laine – Guitar
- Tuomas Karppinen – Guitar
- Kim Torniainen – Bass
- Tuomo Latvala – Drums
Links: