Ihsahn – Arktis.

Geschreven door op 12-06-2016 om 22:21.

Met zijn nieuwste plaat Arktis. neemt Ihsahn de luisteraar mee op een imaginaire reis langs de ijzige, uitgestrekte vlakten van een divers en onherbergzaam muzieklandschap. Een landschap dat we enerzijds wel een beetje van Ihsahn gewend zijn, met hier en daar piketpaaltjes op een volstrekt onverwachte plaats, en naast metal ook allerlei invloeden vanuit andere muziekstijlen.

Opvallend aan dit album zijn vooral de poprock-achtige structuren en cleane zangpartijen die Arktis. voor een goed deel vormen. Ze geven een zekere lichtheid aan de artistieke explosie, al blijft er sprake van krachtige nummers overgoten met een voor de fans uiterst herkenbaar en duister sausje van distortion en dito geschreeuw. Arktis is daarmee een album vol interessante metalsongs geworden, die pas na meerdere draaibeurten langzaam maar zeker zijn geheimen prijsgeeft.

Voor een deel borduurt de Emperor-oudgediende met dit zesde soloalbum voort op Das Seelenbrechen, maar Arktis. bevat vooral nummers van het kop-romp-staart model. Waar de vorige plaat meer weg heeft van een spontane uitbarsting, is de Noor hier aan de slag gegaan binnen traditionele kaders. Maar Ihsahn zou Ihsahn niet zijn als hij binnen gezette lijnen toch allerlei kruip-door-sluip-door-routes weet te vinden.

En dat is te horen: de hoogtepunten op dit album zijn zelfs legio. My Heart Is Of The North en Pressure zijn daar een goed voorbeeld van. Ook Until I Too Dissolve springt eruit. Ihsahn combineert elektronische invloeden met cleane zang, afgewisseld door rauwe schreeuw- en gitaarpartijen. Pakkende melodielijnen en catchy refreinen zijn terug te vinden in vrijwel alle tracks op dit album. Vegard Sverre Tveitan heeft zijn fantasie de vrije loop gelaten en combineert moeiteloos sprankelend, clean gitaarwerk met industrialachtige elementen en onvervalste metal, zoals in Frail. De teksten – hier en daar zelfs op het poëtische af – zijn eveneens zeer de moeite waard om met extra aandacht te beluisteren.

Arktis. bevat nog een juweeltje van een bonustrack die hier zeker niet onvermeld mag blijven. We luisteren naar een gedicht van Tor Ulven (één van Noorwegens bekendste naoorlogse dichters, die onder invloed van Schopenhauer de pessimistische kanten van het bestaan exploreerde) door Ihsahn voorzien van een uiterst obscuur muzikaal laagje. Til Tor Ulven (Søppelsolen) begint zacht kabbelend, maar ontspoort op driekwart als ware het een muzikale anakoloet. Totale, duistere chaos is het gevolg. Een klein meesterwerkje om een toch al zeer geslaagde plaat mee te besluiten. Ihsahn levert met zijn zesde soloalbum wederom een proeve van bekwaamheid af en laat zien dat de ideeënpoel gelukkig nog lang niet is opgedroogd.

Label:551528

Mnemosyne Productions, 2016

Tracklisting:

  1. Disassembled
  2. Mass Darkness
  3. My Heart Is Of The North
  4. South Winds
  5. In the Vaults
  6. Until I Too Dissolve
  7. Pressure
  8. Frail
  9. Crooked Red Line
  10. Celestial Violence
  11. Til Tor Ulven (Søppelsolen)

Line-up:

  • Ihsahn – vocalen, gitaar, bas, keyboard

Links: