Vele tientallen vrienden en bekenden hebben gisteren, zaterdag 8 januari, samen met zijn familieleden, afscheid genomen van Pim Voormeulen. Pim, metalhead in hart en nieren, vaste bezoeker van elk denkbaar concert en festival in Nederland en daarbuiten, besloot 28 december vorig jaar een einde aan zijn leven te maken. Op zijn laatste reis werd Pim begeleid door een erehaag.
Het was ijskoud, maar vanaf 10:00 uur verzamelden zich een langzaam uitdijende groep mensen bij het terrein van dB’s – concertzaal, oefenruimte, huiskamer, bar en restaurant ineen – in Utrecht. De gelegenheid was helaas geen concert of een andere heugelijke gebeurtenis, maar het startsein om een laatste groet te brengen aan Pim Voormeulen: een vaste bekende voor concertgangend Nederland. Het weerzien van oude bekenden, dankzij corona vaak zo lang geleden, was ongetwijfeld hartelijk maar de stemming zal ook bedrukt zijn geweest. Tijdens het aanbreken van de eerste blikjes bier was er de mogelijkheid het condoleanceboek te tekenen.
Crematorium Domstede
Anderhalf uur later, op nog geen 5 kilometer verderop, wordt het parkeerterrein van Crematorium Domstede langzaam maar zeker in bezit genomen door een even herkenbare groep als die bij dB’s voor de deur: de dresscode der metalheads is deze keer volstrekt passend. Wat kleur betreft dan: menig argeloze bezoeker of voorbijganger zal de wenkbrauwen hebben opgetrokken bij het zien van de shirts, jassen, truien, mutsen en patches die weinig aan de verbeelding overlaten.
Mensenhaag
Als even na 12:00 uur de auto’s vanaf dB’s zich bij de wachtenden bij Domstede voegen, lijkt het crematorium opeens de locatie voor Utrecht Open Air. Helaas dringt de realiteit weer door als de uitvaartbegeleidster de groep naar buiten dirigeert. Naast het crematoriumterrein, langs het fietspad, wordt een mensenhaag van al gauw 100 meter gevormd, enigszins gespannen wachtend op wat komen gaat.
Laatste reis
Als de rouwauto bij het begin van de haag stilhoudt, is het moment daar. Onder de zwarte rook van het Bengaals vuur, begint Pim Voormeulen aan zijn laatste reis. Zijn kist, voorzien van bloemstukken, bier en vlaggen van bands als Exodus, Motörhead en Morbid Angel, wordt langzaam door vrienden naar de ingang van de parkeerplaats gedragen. Aan kop van de stoet: een canvasdoek met een foto van Pim: uiteraard genomen op een festivalbankje. Het inmiddels tot erehaag omgevormde lint mensen is stil, heft een blik of brengt juist luidkeels een groet terwijl er Dissection‘s Storm of the Light’s Bane klinkt.
Battle vest
Bij de ingang aangekomen volgen enkele korte toespraken: voor auto’s die het terrein op willen is even geen plek. Het laatste massale eerbetoon aan Pim is voor de ingang van het crematorium waar slechts beperkt plek is voor gasten. Daar wordt uiteindelijk in een besloten setting afscheid genomen van een man die leefde voor en met metal. Zijn battle vest die een plek nabij zijn kist heeft gekregen, is daar het tastbare bewijs van.
Foto’s: Sethpicturesmusic Photography
Foto’s: Vincent Kroese