Darkspace uit Zwiterland is zeer zelden live te zien. Om te vieren dat het ambient blackmetaltrio nu twintig jaar lang door de kosmos dwaalt, is de band geland op aarde voor een heuse tour door Europa. Vanavond is de landingsplaats de Baroeg te Rotterdam. Support wordt verzorgd door de Belgische blackmetalband Saille en het Nederlandse Turia.
Het zondagmatinee begint met Turia uit Gelderland. Deze band van de nieuwe golf Nederlandse black metal heeft vorig jaar samen met Fluisteraars een split uitgebracht: De Oord. Collega Wouter was uitermate enthousiast en droeg deze dan ook aan voor de titel split van het jaar.
Zangeres T., gitarist O. en drummer J. betreden het podium en er wordt ritueel wierook aangestoken. Het hoort natuurlijk bij de sfeer en de act, maar van mij had dat wel wat minder gemogen. Een muur van geur komt je tegemoet en dan komt er een muur van geluid op je af. De zangeres klampt zich links van het podium vast aan haar microfoonstandaard. Met een blik op het oneindige laat ze ijselijke krijsen los. Het drietal weet het publiek sterk te overtuigen, maar de beklemmende atmosferische black metal geeft mij toch een unheimisch gevoel. Als intro op de nummers klinken er af en toe bellen en op een gegeven moment denk ik ook een mekkerende geit te kunnen horen. Enfin, Turia brengt het desolate publiek toch in vervoering met meeslepende, langzaam hypnotiserende black metal en we gaan de groep weer zien tijdens Roadburn dit jaar!
Na enige vertraging komen de Belgen van Saille het rode, mistige podium op. Met hun symfonische black metal zijn de heren toch een beetje de vreemde eend in de bijt op het affiche van vandaag. Desalniettemin weten ook zij een grimmig sfeertje neer te zetten, met name door het gebruik van klassieke instrumenten. Dit is dan ook hun ‘unique selling point’. Het is jammer, maar ook logisch, dat we deze instrumenten vanaf een bandje te horen krijgen. Met een flitsende lichtshow en rechttoe rechtaan symfonische black metal is de muziek een stuk melodieuzer en gemakkelijker te verteren dan het voorafgaande Turia. In afsluiter Haunter of the Dark uit 2012 krijgen we nog een lekkere gitaarpartij te horen. Ondanks de kwaliteit van de muzikanten blijft de muziek van Saille niet zo goed plakken. Op naar de headliner, Darkspace!
Optredens van Darkspace worden ‘terrestrial contacts’ genoemd en de albums ‘aural tranmissions’. Auditieve transmissies uit de ruimte zijn natuurlijk onzin, want in het heelal (een vacuüm) kan geluid zich helemaal niet voortplanten. In de kosmos is echt geen muziek te horen. Geluid ontstaat namelijk door trillingen van de lucht die tegen je trommelvlies komen. Aangezien er in de ruimte geen lucht is, kunnen de trillingen zich niet voortplanten. Maar goed, het gaat om het idee en vanavond in de Baroeg klinkt de auditieve transmissie wel degelijk. Als liefhebster van sterrenkunde, kwantummechanica en black metal kan ik in Darkspace een ultieme combinatie vinden. Met quotes uit films zoals A Space Odyssey en Alien verwerkt in de lyrics (ik had ook niet anders verwacht van een blackmetalband uit Zwisterland, waar één van de – naar mijn bescheiden mening – beste kunstenaars ter wereld vandaan komt: H.R. Giger) en teksten over subatomaire deeltjes weet deze muziek mijn hart wel sneller te doen kloppen. Mijn verwachtingen zijn dus hooggespannen!
Na een synth intro komen de drie gitaristen (de band heeft geen drummer) het podium op. Met de ruggen naar het publiek gekeerd beginnen ze te spelen. Ze lijken alle drie recht uit het HR Gigermuseum in Gruyères te komen lopen. De setlist vanavond is chronologisch: van het nummer Dark 1.2 van het album Dark Space I uit 2009 gaan we via onder andere Dark 3.12, 3.15 en 3.16 van Dark Space III naar Dark 4.20, het laatste nummer van de band en van de avond. Met die logica in nummering krijgen de albums en tracks van Darkspace dus geen bijzondere titels.
De synth stukken zijn geen tussenpozen, maar onderdelen van de tracks. Niet iedere bezoeker lijkt dat te kunnen waarderen en vindt deze dan ook aan de lange kant. Maar het hoort echt bij het genre en de sfeer die Darkspace wil brengen met zijn muziek. Dat de drums erg blikkig klinken en van een computer afkomstig zijn, maakt ook helemaal niets uit. Het heeft wel wat om een band live te zien spelen zonder drummer. De screams en riffs zijn ijzingwekkend en dat is ook logisch, want in de kosmos is het behoorlijk koud: min tweehonderdzeventig graden Celsius. Er straalt zoveel energie van het podium af alsof er annihilaties van elektronen met positronen plaatsvinden. De ambient black metal werkt hypnotiserend en als bezoeker voel je je als een asteroïde door het luchtledige zweven. Deze kosmische katharsis is waarlijk fenomenaal en ik kan het me erg moeilijk voorstellen dat dit je onberoerd kan laten.
Elon Musk lanceerde vorig jaar als ‘dummy payload’ zijn Tesla Roadster met de lancering van de Falcon Heavy raket van SpaceX en met als doel om de mensheid te verspreiden naar andere planeten, wordt herhaaldelijk David Bowie’s Space Oddity in die auto gedraaid. Nu is er natuurlijk helemaal niets mis met David Bowie, maar wat mij betreft was het nummer Dark 3.16 daar veel toepasselijker voor geweest.
Darkspace is met heel veel Plancklengtes afstand het meest bijzondere wat ik live heb gezien dit jaar. We hebben geen idee wanneer we weer de kans krijgen om dit spektakel te mogen aanschouwen, maar gelukkig landen de Zwiters deze week weer op de Lage Landen, dus koop dat kaartje en gaat dat zien in Arnhem op donderdag 7 maart!
Foto’s:
Ruben Verheul (Wishful Doing)
Datum en locatie:
3 maart 2019, Baroeg, Rotterdam
Link: