Post-coronafeest op de Miracle Metal Meeting in Deinze

Zware Metalen-fotograaf Iwein Roelens vond zichzelf zomaar terug op de Miracle Metal Meeting in Deinze, dat met de inmiddels bekende coronamaatregelen gewoon een bescheiden maar minstens zo enthousiast vervolg kon geven aan Alcatraz Hard Rock & Metal Festival. In zijn cameratas diepte Roelens ook nog een notitieboekje op, zodat hij kort kon beschrijven wat er voor zijn lens kwam.

Eindelijk. Het kon weer! Ik was precies niet alleen met die gedachte. Met de mondkapjes op toekomen om ze na consequente controle van de coronapas af te kunnen zetten. Alle aanwezige liefhebbers waren eensgezind. Dat het veel te lang zonder was geweest. Zonder riffs, zonder dubbele basdrums, zonder gezang en/of crowdsurfen is het leven best wel een hol bestaan.

Voor de gelegenheid was deze editie van Miracle Metal Meeting een outdoor aangelegenheid. De Brielpoort is momenteel nog een vaccinatiecentrum en dus verhuisde het geheel tweehonderd meter dichter bij het stadscentrum. Ik hoop dat ze in Deinze evenveel genoten als de aanwezigen op het festivalterrein. Volgend jaar smaakt de outdoor formule naar meer als je het aan mij vraagt. En er is goed nieuws want het terrein kan zeker en vast nog extra metalheads ontvangen. Dan kunnen die ook genieten van de excellente geluidskwaliteit en dito belichting. Pinten (en ander eten en drinken) bestellen kon offline en online. Een nieuwigheid. Al kies ik volgend jaar terug voor een formule die mijn vrouw niet aanzet om me op te bellen met de vraag waarom ik al die pinten koop binnen een tijdspanne van nog geen tien minuten.

De line-up was gevuld met bands die er overduidelijk best wel wat zin in hadden. Tot genoegen van de mensen voor het podium. Turpentine Valley beet de spits af met een sterke instrumentale post metal set die veel positieve reacties bij het publiek losweekten. Het laatste hebben we zeker nog niet gehoord van deze band uit Zulte.

(Turpentine Valley)

Dat de mannen van Carneia er goesting in hadden was al snel duidelijk. De combinatie van de uitstekende muzikanten samen met de sterke zang en moves van zanger Jan Coudron werken duidelijk aanstekelijk.

(Carneia)

Dyscordia had ook in Deinze zijn army bijeengebracht. De eerste beentjes in de lucht in een gezellig samenspel tussen publiek en band. Veel energie die zich tussen de bandleden zichtbaar en hoorbaar was.

(Dyscordia)

Metalcore met Liar! Knallen. Vanaf één van de eerste nummers even de microfoon aan de fans geven was dan ook het startsein om er een feest van jewelste van te maken. Een trein die geen tempo verloor tot aan de laatste noot. En of ze het in Deinze geweten hebben.

(Liar)

En die trein denderde gewoon verder tijdens Spoil Engine. Geen tijd dus om op adem te komen. De charismatische Iris Goessens heeft de gave om ‘Hey Deinze’ zowel zwoel, zangerig als screamend een tempo hoger te schakelen. Samen met een band die er als een goed geoliede machine op inspeelde.

(Spoil Engine)

Wat volgde was even het bekijken waard. La Muerte, inclusief doodskap en lichtgevende kruizen, huilde de nacht tegemoet. Aan feesten doen deze heren niet mee. Als een perfect op elkaar afgestemde metronoom worden we meegenomen op een trip richting de donkere holen. Een trip van jewelste. Knappe prestatie!

(La Muerte)

Respect. Een coverband als afsluiter. De aanwezige twijfelaars stonden snel mee te brullen met de Cowboys From Hell. Een Pantera-coverband, maar dan wel een uitstekende. Een laatste djoef op de muile werd er met genoegen bij genomen.