Zaterdag
Bal Sagoth
Terwijl iedereen zich al peultjes stond te zweten liet de zanger van Bal Sagoth merken, door middel van een winterse kledingkeuze (jas), dat hij nergens last van had. De zwaardjes kwamen kennelijk niet door de metaaldetector van het vliegveld heen en dus moesten ze zonder doen. De band wist me positief te verrassen met dit goede maar korte optreden. Volgens zanger Byron lag dat ook aan de overstap van hun oude drummer naar Dragonforce waardoor hun nu een betere slagwerkspeler hebben gekregen.
Death Angel
Death Angel speelde voor het eerst in hun carrière op Wacken. Ondanks dat het zo vroeg op de dag was waren er al, tot verbazing van zanger Mark, veel mensen aanwezig om naar hun optreden te kijken. De band speelde gelukkig wat meer nieuwe nummers dan op Graspop maar veel klassiekers werden daardoor niet gespeeld. Traditiegetrouw nam Mark ook de nodige slokken Dry Gin. De band gaat me gewoon simpelweg niet vervelen en ik kijk uit naar de volgende keer dat ze weer in de buurt zijn.
Anthrax
Scott Ian en zijn companen hadden, overgens net als Death Angel, de mazzel dat de geluidsman eindelijk eens goed uit heeft kunnen slapen. John Bush liet ook nog weten dat hij erg onder de indruk was van het optreden van Death Angel. Anthrax is in topconditie en ze gingen dan ook door een goeie lijst van nieuwe nummers en gebruikelijke klassiekers. Weer zo’n geweldig optreden.
Cannibal Corpse
Cannibal Corpse is live niet mijn ding, daar was ik op het afgelopen No Mercy festival al achter gekomen. Toch vond ik dat ze op Wacken veel beter speelden. Toch wist het mij niet echt te pakken en ben ik maar naar onze landgenoten van After Forever gaan kijken.
After Forever
After Forever is zo ongeveer de enige gothic metal band waar ik niet gillend bij weg wil rennen. Helaas voor mij en andere latexfetisjisten hadden ze hun leuke pakjes thuis laten liggen. Het geluid stond in vergelijking met het hoofdpodium niet echt hard waardoor je aan de zijkant waar ik stond af en toe nog wat van Cannibal Corpse kon horen. Ik heb de band beter zien spelen en ook After Forever kon mij, net als Cannibal Corpse maar in tegenstelling tot een lekker koud biertje, niet echt boeien.
Saxon
Een band als Saxon staat hier prima op zijn plek als headliner. De band begon het optreden met wat minder bekend materiaal maar het wachten voor de klassiekers was zeker niet saai. Biff is brutaler dan normaal en een cameraman die hem iets te veel op de lippen zat moest het dan ook ontgelden. Maar ook een van de drie Wacken organisatoren die toevallig een nummertje speelde op de basgitaren kreeg nog een cynische opmerking naar zijn kop. Een oud drummer, ik weet even niet welke precies, kwam ook nog op om een nummer te doen waarna Jörg Michael ook nog even mag drummen. Vreemd genoeg was de Eagle pas ver na het nummer The Eagle Has Landed te zien. Die werd ook als een gast aangekondigd. Tijdens Denim And Leather kwamen Schmier van Destruction en Savatage gitarist Chris Caffery ook nog op om mee te spelen. Dit nummer werd aan het eind bijgestaan door een grote vuurwerkshow in de lucht. Hierna kwam er met 2 minder bekende nummers een einde aan een geweldig optreden.
Satyricon + Nocturno Culto
Satyricon deed precies het tegenovergestelde van Mayhem. De band wist, ondanks dat ik ze op cd niet altijd even goed vind, een heel pakkend optreden neer te zetten. De zanger van Satyricon was trouwens verrast door het hoge bezoekersaantal en op de Wacken site viel ook te lezen dat er 40.000 mensen waren. Het geluid viel ook nog eens heel erg mee. Na een korte Pauze kwam Nocturno Culto op het podium en ging de zanger van Satyricon door als derde gitarist. De Darkthrone nummers die gespeeld werden waren geen grote verrassing, zo ook Transylvanian Hunger. Ook dit deel van het optreden was erg sterk. Toen was er nog een kleine wisseling waarin N.C. de gitaar van de zanger van Satyricon overnam en Mother North werd gespeeld. Hierna hield ik het muzikale gedeelte van Wacken voor gezien, J.B.O. laat ik aan de Duitsers over.