Aanvankelijk stond de show vanavond niet op het tourschema van Hatebreed, maar enigszins last minute werden er nog drie clubshows toegevoegd aan de planning die tot dan bestond uit nagenoeg alleen maar festivaloptredens. Reden? De heren hebben een speciaal feest te vieren aangezien men dit jaar dertig jaar bestaat. Zodoende kunnen fans van de metalcoreband op donderdagavond 16 augustus in Tilburg terecht om in een intieme setting het feest mee te vieren. Aan belangstelling geen gebrek, want het bordje uitverkocht hangt aan de deuren van de Next in 013. Speciale dank aan Peter Casie voor de foto’s.
De Canadezen van Cancer Bats mogen de avond aftrappen en krijgen daar een schamele dertig minuten voor. Het verbaast dan ook niemand dat het gezelschap niet teveel tijd verspilt aan oeverloos gelul, maar gewoon lekker doorpakt met het spelen van muziek. Eerder wist de band mij niet echt te bekoren, maar vanavond stemt de mix van hardcore, rock en sludge wel degelijk tevreden. De vol getatoeëerde vocalist Liam Cormier betreedt in een korte broek maar met trui en capuchon het podium en weet gedurende het half uur het publiek goed mee op sleeptouw te nemen. De temperatuur in de zaal is aangenaam en de zaal zelf staat nog lang niet zo vol als bij de headliner. We krijgen strakke gitaarriffs te horen, soms wat tegendraadse Every Time I Die-achtige tempowisselingen, sludgy hardcore en meezingbare refreinen. Niets wereldschokkends, maar goed uitgevoerd en gezien alle meedeinende koppen die gedurende het optreden vordert alleen maar toenemen, weet Cancer Bats vanavond een positieve indruk achter te laten. Het opzwepende Hail Destroyer bevestigt dit als afsluiter nog maar eens aangezien het publiek al lekker los gaat. Meer dan opwarmen hoeft een band op een avond als deze niet te doen en daar slaagt het viertal prima in.
Aan Hatebreed de taak om het feest compleet te maken. De Next staat al ruim voor aanvang goed vol en de vraag die opsteekt is of de Main van 013 geen betere optie was geweest. Tegelijkertijd maakt deze intieme setting het gevoel en de belevenis wel specialer. Niemand wordt ook blij van een half gevulde grote zaal. Na het intro betreden de heren het podium. Met onder andere In Ashes They Shall Reap en Live For This wordt er al meteen met wat hits getrakteerd. Al snel blijkt de setlist van vanavond nummers van zowat alle albums te beslaan. Vanavond is het een na laatste in de reeks van optredens van deze tour en gedurende de show vordert, merk je dat Jasta weer wat meer begint te praatzingen in plaats van ‘all-in’ te gaan. Alle fans worden op hun wenken bediend met oudjes zoals Perseverance (als felle opener), Before Dishonor, Under The Knife en meer recent materiaal als A Stroke Of Red, Seven Enemies en As Diehard As They Come. De temperatuur in de zaal is na twee nummers al enkele graden opgelopen, aangezien de eerste tonen direct beweging opleveren voor het podium. Het knappe is dat Hatebreed tijdens al deze nummers ‘gewoon’ op een oerdegelijke manier levert, nergens verzaakt en hoewel enigszins op de automatische piloot, daarmee wederom zeer tevreden stemt. Noem het gerust een geolied machine, want dat is zo onderhand wel een understatement.
Terwijl A Lesson Lived Is A Lesson Learned veel bijval van het publiek krijgt – het nummer laat zich er ook perfect voor lenen met de meezingbare refreinen – werkt Hatebreed zich langzaam richting de goed uitgevoerde Ghost Of War cover van Slayer zo halverwege de set. Op de vraag hoeveel aanwezigen de band al eerder hebben gezien, gaan de meeste handen in de zaal wel omhoog. Dat is te merken ook, want na de cover gaat de zaal lekker tekeer op Destroy Everything en Tear It Down (NOW!) waarbij de teksten volop meegezongen worden. Het aanstekelijk drieluik aan songs leidt vervolgens een leuk initiatief bij de band in: Jasta roept door zijn microfoon verschillende albumtitels en van het album dat de meeste respons krijgt vanuit het publiek horen we vervolgens een nummer. Per ronde varieert de reactie uiteraard, maar het spelletje levert ons fijne krakers op als Proven en de oudjes Last Breath en Driven By Suffering (Satisfaction Is The Death Of Desire). Zijn deze keuzes ook zo spontaan zoals het lijkt, of kregen de fans een dag en twee dagen eerder in Duitsland ook dezelfde nummers te horen? Links of rechtsom zorgt het voor een leuke interactie met het publiek en er zal geen haan kraaien naar de uitkomst van mijn vraag. De laatste cirkelpit bij het slopende Driven By Suffering brengt ons langzaam richting het eind van de set vanavond, maar niet voordat iedereen uit volle borst meeschreeuwt op Everyone Bleeds Now en het legendarische uithangbord I Will Be Heard. Wat een bazennummer blijft die laatste toch!
Hatebreed gaat eind september in eigen land weer volle bak op tour, maar frontman Jasta vertelt ons wel tussen neus en lippen door dat er waarschijnlijk volgend jaar een nieuw album zal verschijnen én dat we daarna wederom bezoek mogen verwachten. De uitnodiging staat alvast. Vanavond zagen we wederom de geroutineerde band op dreef zoals we dat inmiddels gewend zijn. De échte spontaniteit en het vuur dat we weleens vaker ervaren hebben als men in zijn element is ontbrak dan weliswaar, met zoveel meezing- en springbare hits die de revue passeerde is het zout op slakken leggen. Tevreden, maar ook niet meer dan dat, keren we huiswaarts en kijken we uit naar nieuw materiaal en een nieuwe ontmoeting.
Setlist:
- Perseverance
- A Stroke Of Red
- In Ashes They Shall Reap
- Live For This
- To The Treshold
- Before Dishonor
- As Diehard As They Come
- A Lessons Lived Is A Lesson Learned
- Seven Enemies
- Ghost Of War (Slayer-cover)
- Destroy Everything
- Under The Knife
- Tear It Down
- Last Breath
- Proven
- A Call For Blood
- Driven By Suffering
- Looking Down The Barrel Of Today
- Everyone Bleeds Now
- I Will Be Heard
Datum en locatie
15 augustus 2024, 013, Tilburg
Foto's:
Peter Casie – Facebook / Instagram
Link: