Periphery, Plini en Astronoid in Doornroosje

Eerder dit jaar bracht Periphery het ijzersterke album Periphery IV: Hail Stan uit, waar collega Dypfries al bijzonder goed over te spreken was. Ter promotie van het nieuwe album trekt de band samen met gitaarvirtuoos Plini en de progressieve postrockers van Astronoid door Europa en doet daarbij ook Doornroosje in Nijmegen aan.

Helaas mis ik als gevolg van een verkeersinfarct het optreden van Astronoid maar gelukkig ben ik net op tijd om het optreden van Plini mee te maken. Deze gitaarvirtuoos maakt op plaat al enorme indruk met zijn gitaarspel en knappe composities, ook live weet hij samen met zijn even indrukwekkende medemuzikanten het publiek voor zich te winnen. Het optreden is dan ook geen onemanshow maar een prachtige interactie tussen vier muzikanten die allen de ruimte krijgen om te excelleren op hun instrument. Dat betekent niet dat er continu vol gas gesoleerd wordt. Binnen de progressieve en jazzy composities wordt er veel met dynamiek gewerkt en laat men ook horen heel ‘klein’ te kunnen spelen. Het publiek kan de inspanningen van de muzikanten bijzonder waarderen en de band verlaat na een sterke uitvoering van Cascade, dat uitmondt in een jamsessie tussen gitaristen Plini en Jakub Żytecki, onder een luid applaus het podium.

(Plini)

Daags voor het optreden van Periphery in Doornroosje liet de band weten dat gitarist Mark Holcomb wegens familieomstandigheden onverwachts naar de VS is afgereisd en dat de band de laatste optredens van de Europese tour in Nederland en Engeland zonder hem zal volbrengen. Deze avond staat de band dus als kwartet op het podium, aangezien de baspartijen sinds het vertrek van Adam ‘Nolly’ Getgood in 2017 al van een backingtrack komen.

Even voor half tien is het intro van Reptile het startsein voor het optreden van Periphery. Dit nummer, dat op de laatste plaat Hail Stan tot een van de hoogtepunten behoort, wordt ook live op indrukwekkende wijze vertolkt. Het gemis van Mark Holcomb wordt bij zijn solo in dit nummer opgevangen door Jakub Żytecki, die halverwege het nummer het podium op komt stappen. Waar de stembanden van zanger Spencer Sotelo in het begin van het nummer nog hoorbaar moeten opwarmen, komt hij in de finale van het nummer helemaal op stoom. Na deze machtige opener word direct het brute CHVRCH BVRNER ingezet waarmee Doornroosje ook in vuur en vlam staat. Figuurlijk dan, want behalve wat verlichting en een backdrop achterop het podium, is dit optreden gespeend van elke vorm van showelementen. Het publiek maalt er niet om en waardeert de tomeloze inzet van de band en ziet het gezelschap ook zonder derde gitarist een uitstekende show neerzetten. Het is Spencer Soleto niet ontgaan dat de populariteit van de band toeneemt, aangezien het volgens hem een stuk drukker is in de zaal dan drie jaar geleden, toen Periphery hier voor het laatst was.

Het zwaartepunt van het optreden vanavond ligt op de twee meest recente albums van de band, met vijf nummers van PIV en drie nummers van PIII. Het debuut wordt vanavond helemaal genegeerd en PII en Juggernaut: Alpha/Omega komen er met één nummer bekaaid af. En dat is dan misschien ook het enige minpuntje van vanavond, want als de band na iets meer dan een uur het podium afstapt blijft het publiek toch een beetje met honger achter.