Een beetje buiten het gezichtsveld is het Zweedse Avatar hard bezig zich te ontwikkelen tot één van de grotere namen binnen de wereld van de harde muziek. Begonnen als deathmetalorkest, maakt het gezelschap rondom zingende clown Johannes Eckerström twaalf jaar en zeven platen later een soort metalvariété met een mix van death metal, nu-metal, avant-garde metal en progressive metal, zonder dat het teveel naar een extreme kant doorslaat. En met gevoel voor theater, waardoor het de tijdsgeest perfect aanvoelt. Niet zo gek dan ook dat de Ronda-zaal van TivoliVredenburg dinsdag 13 maart behoorlijk goed gevuld was met (opvallend) veel jongere liefhebbers voor het tot nu toe grootste clubconcert van Avatar ooit op Europees grondgebied.
Geheel passend bij de variété-uitstraling van Avatar, was het tweede voorprogramma de Helzzapoppin’ Circus Sideshow Revue. Geen muzikale act, maar een verzameling circusklanten die allerlei stunts uithaalden. Met als grootste én tegelijkertijd kleinste blikvanger Short E. Dangerously: een man zonder benen. De avond werd geopend door de Zweed Old Kerry McKee, die met zijn mix van folk, blues en Americana evenmin in aanmerking komt voor een uitgebreid verslag. Snel over naar Avatar dus, of beter gezegd: Avatar Country. De titel én het concept van de plaatste plaat, die handelt over de meest fantastische mens die ooit op aarde heeft rondgelopen: The King (ofwel: gitarist Jonas ‘Kungen’ Jarlsby) en diens koninkrijk.
Voor het podium hangt een immense vlag met het wapen van Avatar Country en over de speakers klinken radio-uitzendingen vanuit het land. Als het doek valt, zijn alleen drummer John Alfredsson, gitarist Tim Öhrström en bassist Henrik Sandelin nog maar present. Maar niet voor lang. Boven het drumstel stijgt, gezeten op zijn troon The King naar boven, terwijl Glory to Our King klinkt, het volkslied van Avatar Country. Pas als The King zijn gitaar omgehangen heeft gekregen (een echte koning pakt zijn instrument natuurlijk niet zelf) door een lakei, soleert hij naar Legend of the King en start de show écht. Zanger Eckerström komt op en het publiek stort zich vol overgave in de circusact.
Bij Let it Burn heeft het de The King inmiddels behaagt zich onder zijn onderdanen te begeven, om van nabij te aanschouwen hoe zijn zanger constant bezig is het publiek op te jutten. Dat heeft effect, want op de vloer sprint en rent men alle kanten op, en ontstaat één van de meest vriendelijke moshpits ooit. En zingen, zingen doen we ook. Of het nu bij een oudje als Paint Me Red of een nieuwe als King’s Harvest is.
Avatar levert een show vol ingestudeerde poses en teksten, maar die zo geolied worden gebracht, dat je het gretiger naar binnenwerkt dan een Cornetto op 18 juli met dertig graden in de schaduw. Het deatmetalverleden is nog maar zijdelings aanwezig, al trekt de band gewoon War Song van debuutplaat Thoughts of No Tomorrow uit 2006 naar voren. Wat wel voor Avatar pleit: de muziek wordt zwaar aangezet, Eckerström trekt nog regelmatig zijn brute strot open en alle bandleden proberen regelmatig hun hoofd van hun romp te headbangen. Eckerström zelfs zingend. Voorzien met de gekke capriolen van de immer maniakaal kijkende drummer Alfredsson, vindt het publiek het allemaal geweldig en eet het uit de hand van de band.
Die zorgt op zijn beurt voor een ijzersterke uitvoering van For the Swarm, slechts één van de drie songs die vanavond afkomstig zijn van het voorlaatste album Feathers & Flesh. Met The King Wants You is het weer springen geblazen en bij Puppet Show dansen we op de tonen van de trompet van Eckerström. Die trouwens niet alleen een multi-instrumentalist is, maar ook nog eens één van de betere zangers die er rondlopen. Niet alleen in Avatar Country, maar in de hele metalwereld. De man wisselt moeiteloos tussen verschillende zangstijlen. Zoals in Tower, dat hij vrijwel in zijn eentje draagt.
Tijdens Smells Like A Freakshow moeten we headbangen in naam van The King en dat doen we massaal. Als dank wordt A Statue of the King zo Godsallejezus strak gespeeld, dat al snel duidelijk wordt dat we nog wel meer gaan horen van dit bandje. Dat er voor The King Welcomes You To Avatar Country een belleblaasmachine tevoorschijn wordt gehaald, verbaast helemaal niemand. Na Hail the Apocalypse – het beste nummer uit Avatar Country – sluiten echter de deuren van het koninkrijk vol magische muziek. The King krijgt zijn kroon opgezet en mantel omgehangen, en loopt statig van het podium af, zijn muzikale gevolg achter hem aan komend. Maar ook als we alle gekheid op een stokje zetten, is het leuk om af te vragen waar deze reis gaat eindigen.
Foto’s:
- Ymkje Veenstra
Datum en locatie:
- 13 maart 2018, TivioliVredenburg, Utrecht
Link: