Apocalyptica – 30 nov Het Paard – Den Haag
Door de jaren heen heeft Apocalyptica een enorme reputatie op weten te bouwen. En iedere keer dat je denkt het trucje te kennen blijven ze je weer verrassen. Eerst door Metallica nummers op de cello nieuw leven in te blazen. Vervolgens door ook nog een Sepultura cover erbij te doen. Dan blijken ze ook nog eens klassieke nummers te kunnen herschrijven en zelf nummers schrijven kunnen ze ook geweldig. Maar het verrassendste is dat ze er ook nog een drummer hebben bijgenomen.
Mede hierdoor staat Apocalyptica nu nog steeds als een huis. Zowel live als op cd. Dit kwamen ze door middel van een tournee bewijzen en deze tournee deed ook Holland aan. Natuurlijk heeft een band als Apocalyptica geen voorprogramma nodig. De band begon om half 9 al aan hun optreden, voor een goed gevuld Paard. De Finse band trapte af met een aantal Metallica nummers, en alle klassiekers van Metallica kwamen ook weer voorbij. Zowel Nothing Else Matters, Master Of Puppets, Creeping Death en Enter Sandman kwamen voorbij.
Apocalyptica wist al snel een geweldige sfeer neer te zetten. Mede door het sfeervolle podium met de speciale stoelen waar ze op zaten. Met veel rook en geweldige lichtshows, maar het mooiste waren de 4 cellisten die uit hun dak gingen. Nouja 4, want oud cellist Antero komt nou eenmaal niet los op het podium. Eigen nummers en klassieke werken kwamen ook aan bod. Vooral het nummer Bitter Sweet werd briljant uitgevoerd.
Veel vertrouwde elementen zaten er weer in het optreden. Want als er een snaartje brak wisten ze deze razendsnel te vervangen. De geweldig strakke uitvoeringen van alle nummers sloegen erg goed aan bij het publiek. De band genoot zichtbaar van het optreden en de sfeer die deze gasten weten neer te zetten blijft me verbazen. Vooral als je hoort hoe een Enter Sandman uit volle borst wordt meegezongen. Voor mij is dit het beste optreden van dit jaar. En daar kunnen Porcupine Tree en Opeth niks meer aan veranderen.
En dan sloot de band geweldig af met een toegift. Het laatste nummer was Apocalyptica’s vertolking van Grieg’s Hall Of The Mountain King. Waarbij zelfs Antero het onmogelijke deed en zijn stoeltje verliet. Aan alles komt een eind, helaas ook aan anderhalf uur briljant Apocalyptica.
Kijk op de volgende pagina voor meer foto’s!
Links: