Interview X-Tinxion
Vlak voor het optreden dat de thrashband X-Tinxion onlangs in het Popfront in Zwolle gaf, had ik de mogelijkheid om de oprichters Peter en Frans aan een interview te onderwerpen. De heren bleken aangename gesprekspartners te zijn en waren meer dan bereid om al mijn vragen over deze relatief nieuwe band uitgebreid te beantwoorden.
De huidige line-up van X-Tinxion bestaat sinds juli 2004. Hoe is de band ontstaan en wat is er in de loop der tijden gebeurd met de line-up waar jullie mee zijn begonnen?
Frans: Een paar jaar geleden speelde ik met Stigma, mijn andere band, in de baroeg. Peter is toen komen kijken. Ik kende hem niet. Hij had vroeger in een thrashband gespeeld, dat was al heel lang geleden.
Peter: Ja, we hadden al een hele tijd niets meer gedaan. En toen ik Stigma zag, dacht ik ‘Eindelijk! Kicken! Thrash!’ En Frans kon ook gewoon heel erg goed spelen, dus na het optreden heb ik hem benaderd en ik heb gezegd ‘Joh, als ik een keer wat mensen bij elkaar heb wil ik ouwe thrash met je spelen, heb je daar interesse in?’ Ik ben een half jaar gaan rondkijken, en uiteindelijk vond ik vier mensen waarvan ik dacht, daar gaan we mee spelen, kijken of het klikt. Frans en ik zijn de enige overgebleven originele leden. Er zijn steeds nieuwe mensen bijgekomen, waardoor de samenstelling steeds beter werd.
Hoe werkt het schrijfproces binnen de band?
Peter: Nou, ik denk dat het grootste deel van de ideeën van Frans komen. Hij is ook heel slaggitaar-gericht en heel secuur en meestal laat hij mij eerst horen en dan beginnen we een beetje te spelen, hier en daar wat aanpassen en een week daarna is het er gewoon.
Frans: Bij Stigma schreef ik alles en dat waren gewoon kant en klare nummers. Zo heb ik altijd gewerkt. Maar toen ik in deze band, kwam, er waren eerst nog een andere bassist en gitarist, heb ik direct gezegd ‘Ik schrijf geen hele nummers, anders gaat het misschien teveel op Stigma lijken.’ Al tijdens de eerste bandrepetitie, de andere gitarist had een idee en toen kwamen bij de andere ideeen er ook al uit, en toen kon ik het thuis toch niet laten om er een beetje mee bezig te zijn, en soms konden daar kant-en-klare nummers uit komen.
Peter: Het was voor Frans ook al heel snel duidelijk welke stukjes hij voor Stigma kon gebruiken en welke voor X-Tinxion, en dat beide bands verschillend zijn. Toen we bij elkaar kwamen was er ook al heel duidelijk de afspraak ‘We willen geen tweede Stigma zijn. Eigenlijk kan hij nu veel beter zijn ei kwijt, omdat hij de stukken die in de ene band niet geschikt zijn, in de andere band kan gebruiken.’
Frans: Ja, klopt. De harde shit, waar blastbeats overheen kunnen, gaat naar Stigma, en de meer melodieuze stukken gaan naar X-Tinxion.
Conrad is pas later bij de band gekomen, als sologitarist. Wat voor invloed heeft hij op de muziek, nu en vroeger?
Frans: Toen Conrad net bij ons kwam had hij nog niet zoveel invloed op de muziek omdat de nummers die we hadden al helemaal af waren. De nummers op de cd waren qua slagpartijen ook al opgenomen, hij hoefde alleen nog maar zijn solo’s toe te voegen. Hij heeft later nog wel een paar melodielijnen aan de nummers toegevoegd, waar de nummers toch weer beter van zijn geworden. Tegenwoordig hou ik bij het bedenken van riffs meer rekening met wat Conrad kan en schrijf ik gitaarpartijen met zijn inbreng in m’n achterhoofd.
Waar halen jullie je inspiratie vandaan bij het schrijven van de nummers?
Peter: Stefan heeft wel een vrij schreeuwerige zang, en het draait bij hem in zijn teksten ook om een boel agressie.
Frans: Qua muziek gebruiken we de Bay-Area thrash veel als inspiratiebron, we zijn nu niet bepaald een band die de Bay Area thrash opnieuw probeert uit te vinden, maar door de keuze voor deze zanger proberen we toch wel iets anders te brengen dan de standaard Bay-Area thrash. En probeer maar eens een zanger als Chuck Billy te vinden. Dat gaat niet zo makkelijk, dus moet je het wel over een andere boeg gooien.
Jullie zijn vaak te zien met t-shirts en stickers van Death Angel, wat hebben jullie met die band?
Peter: Haha, valt dat op? Nou ja, ik heb ze wel heel veel live gezien en we houden allemaal wel erg van die band…
Frans: Ja, en ik vond het wel een coole sticker, dus die heb ik maar op m’n gitaar geplakt. En Paul en ik vinden het shirt dat we vaak aan hebben ook heel tof.
Peter: We hebben wel vaak een Death Angel shirt aan, maar dat is eigenlijk meer toeval, het is niet zo dat het de grootste inspiratiebron is.
Frans: Sommige dingen die ze doen zijn wel heel erg leuk, maar verder…
Jullie cd is uit sinds 25 maart 2005. Hoe zijn de reacties tot nu toe?
Peter: bij mijn weten zijn er nu twee recensies in de lokale media verschenen. Binnenkort komt de cd in de Aardschok, begreep ik. Ik heb wel al opmerkingen gehoord over de zang die sommige mensen niet trekken.
Ja, dergelijke opmerkingen heb ik zelf ook op een aantal plaatsen gelezen/gehoord. Hoe staan jullie zelf tegenover de zang en wat mensen ervan vinden?
Peter: Nou ja, zoals Frans net al zei, we zijn niet bezig om de Bay Area thrash opnieuw uit te vinden, als je thrash maakt en een hardcore-achtige zang hebt, dat is een combinatie die je gewoon niet vaak tegenkomt. Wij spelen zelf al vanaf juli in deze bezetting en voor ons is deze zang al heel normaal. Maar dan breng je de muziek naar buiten en hoor je dingen als ‘hm, dat had ik niet verwacht’. Het blijft gewoon zo dat je niet iedereen tevreden stellen en wij zijn tevreden met hoe de zang bij de muziek past en hoe de band nu loopt.
Frans: Van King Diamond werd vroeger ook al gezegd ‘Je houdt ervan of je vindt het verschrikkelijk.’ Voor iemand die de zangpartijen op de cd in zo’n beetje een half uurtje heeft opgenomen, met bijna alleen maar teksten die hij niet zelf had geschreven, vind ik eigenlijk dat hij het heel goed heeft gedaan.
Waarom de keuze voor slechts zes studionummers in combinatie met drie live nummers?
Peter: Dat komt omdat het oorspronkelijk een eindexamenproject voor mijn schoolopleiding was en het eigenlijk nooit de bedoeling was om die cd uit te brengen. Maar hoe langer we ermee bezig waren werden de cd steeds beter en hebben we hem toch uitgebracht. We hebben nog wel even gewacht met uitbrengen tot na ons eerste concert waarvan ik toen al wist dat ik dat ik die zou gaan opnemen, zodat we een paar live-nummers op de cd konden zetten, zodat men gelijk kon horen dat onze muziek niet alleen in de studio strak is. Op dat moment waren het trouwens ook de enige zes nummers die we hadden.
Toen ik het nummer Unpleased To Meet You voor het eerst hoorde viel me gelijk een stukje zang op die enorm veel doet denken aan Dave Mustaine van Megadeth.
Frans: Dat was ik. Ik ben wel een enorme fan van Dave Mustaine. We zaten in de studio om ‘Unpleased To Meet You’ op te nemen, en we moesten nog wat stukken erbij schrijven. Ik had een bepaalde break verzonnen en Stefan had niet verwacht dat daar zang overheen moest, en toen vroeg ik ‘Mag ik dat dan op een beetje een aparte manier zingen?’. Ik dacht toen, ik probeer mijn Dave Mustaine imitatie maar eens.
Wat zijn jullie plannen voor de nabije en minder nabije toekomst?
Peter: Ik werk in een studio, dus als we weer wat nummers af hebben zullen we vanzelf wel weer wat proefdemo’s gaan opnemen, ook om te kijken in hoeverre er belangstelling voor is. Wat dat betreft hebben we geluk dat we in de luxepositie verkeren dat we de beschikking hebben over een studio. Veel beginnende bandjes hebbe dat voordeel niet. Verder moeten we in mijn optiek we werken aan naamsbekendheid en dat doe je door gewoon zoveel mogelijk live te spelen, en dat doen we dan ook.
Hoe komen jullie eigenlijk bij de naam X-Tinxion?
Peter: Die naam kwam eigenlijk van mijn andere gitarist. We waren een beetje met de letter X aan het kloten en kwamen uiteindelijk bij de naam X-Tinxion en we zijn er eigenlijk nooit meer vanaf gekomen. Er zit trouwens wel de diepere gedachte achter dat we de ouwe Bay-Area thrash, die bijna niet meer gespeeld werd, weer nieuw leven in te blazen.
Heren, heel erg bedankt voor dit interview. Hebben jullie tot slot zelf nog iets toe te voegen?
Frans: Nou, ik hoop dat iedereen onze cd koopt…
Peter: Maar je kunt ook eerst naar onze website gaan, om een paar nummers in mp3-formaat te proberen. Er is trouwens ook een live nummer op de site te downloaden die niet op de cd staat.
Frans: En op de site kan men natuurlijk ook allerlei informatie over de band vinden.
Link: