Met Worlds Apart heeft het Duits/ Amerikaanse collectief Silent Force een schitterend powermetal album afgeleverd, waar een groot deel van de hedendaagse scene het nakijken bij heeft. Ralph Plug hing aan de telefoon met gitarist Alex Beyrodt om het één en ander te bespreken.
Alex, ten eerste: wat is er in de drie jaar na het vorige album, Infatuator allemaal gebeurd?
Het is inderdaad al weer drie jaar terug. We hadden wat pech na de tour die we met U.D.O. deden. Onze drummer Andre mocht het ziekenhuis in voor een operatie aan zijn rug. Dientengevolge was het voor hem bijna acht maanden niet mogelijk om plaats te nemen achter zijn drumkit. Dan ben je dus al bijna een jaar kwijt. Daarna werd D.C. (Cooper, zanger) voor het eerst in zijn leven vader. Niet dat dit nou zo ongelukkig is – het is juist fantastisch voor hem. Inherent aan het vaderschap kwam bij hem echter logischerwijs de wens om wat tijd bij zijn familie door te brengen in Amerika. Daar zaten we dus, met onze privélevens in de weg zittend (lacht). Vervolgens mochten we op zoek naar een nieuwe platenmaatschappij, wat ook niet echt een pretje is. Uiteindelijk zijn we bij WEBSITE NOISE RECORDS!!!!!!! neergestreken. Voordat je het weet ben je dus bijna drie jaar verder.
…en werd het tijd om eindelijk maar eens aan de nieuwe plaat te gaan beginnen.
Precies. Eigenlijk schrijven we non-stop aan nieuw materiaal hoor. Ik heb mijn eigen studiootje in mijn kelder – (lachend) mijn “guitars from hell” –studio, waar ik altijd aan nieuw materiaal zit te werken. Tijdens de U.D.O. –tour waren we als collectief al bezig met nieuwe songs, en het merendeel van het nieuwe album komt vanuit die periode. Toen we eindelijk weer compleet waren met drummer en zanger, zijn we begonnen met gewoon jammen in de studio, en de vibe was heel erg goed. Zo doen we dat binnen Silent Force regelmatig. We staan in de studio eigenlijk maar wat aan te klooien, en dan hebben we een “moment,” zoals we dat noemen, waarbij er prachtige songs binnen no time ontstaan. Deze band heeft veel potentieel, en het schrijven is erg gemakkelijk. Binnen Sinner en Primal Fear was dat absoluut niet zo. De sfeer en de harmonie binnen de band is magisch.
Je komt een stuk gelukkiger over dan tijdens de periode dat je binnen die twee bands speelde
Absoluut. Silent Force is mijn eigen bandje, die ik met D.C. en Andre heb opgericht. Dit is mijn kindje. Na de wereldtour van Primal Fear is me aangeboden bij hen de vaste tweede gitarist te worden, maar toen heb ik voor deze band gekozen. Ik wilde mijn eigen bandje, met mijn eigen songs. Ik wilde mijn eigen fouten maken en zelf de verantwoordelijkheid dragen.
Terug naar het album dan; wat vind je zelf van Worlds Apart?
Ik ben zelf helemaal tevreden. Ik ben erg blij met wat we uiteindelijk gedaan hebben. Zelf heb ik dit keer niet als producer gefungeerd, omdat we met Dennis Ward hebben gewerkt. Ook was ik niet aanwezig in de studio toen D.C. zijn zanglijnen opnam, of wanneer Jürgen (Steinmetz) zijn baslijnen liet vastleggen. Normaal doe ik dat wel, omdat ik heel gepassioneerd ben over deze band en mijn songs. Normaal ben ik dus overal mee bezig. Dit keer, echter, heb ik wat meer afstand durven nemen, en dat heeft denk ik goed uitgepakt. Jürgen is een goede bassist, en hij weet wat de muziek nodig heeft. Ook D.C. hoef ik niet te vertellen hoe zijn lijnen moeten klinken – dat weet hij zelf ook wel. En als het niet klinkt zoals het moet is hij zelf mans genoeg om daar wat aan te doen. Ik hoef daar niet constant bij te zijn. Het feit dat zowel D.C. als Dennis Ward beiden Amerikaans zijn scheelt ook veel. Ze konden gewoon hun moedertaal met elkaar praten, en dat heeft het werken gewoon een stuk makkelijker gemaakt voor ons. Die taalbarrière was er dit maal dus niet, en we konden ieder moment goed vastleggen.
Worlds Apart zou twintig september in de winkels moeten liggen. Zijn er al reacties van de pers (dit interview vond begin augustus plaats)?
Ik heb alleen wat van de Aardschok gehoord, en daar kregen we negentig punten uit honderd. Verder zijn er alleen maar losse reacties, geen volledige reviews, en iedereen zegt me constant hoe goed ze het album vinden. Iedereen is er erg blij mee, en dus ben ik ook blij (lacht).
Ik ben zelf iets minder blij met het album, moet ik zeggen.
(Verontwaardigd) Oh?
De cd is dermate sterk dat ik aan de rest van mijn stapel te bespreken cd’s niet meer toe kom.
(Lachend) Ik schrok al! Heel even was ik bang dat de eerste kritiek zich aan zou dienen. Goed om te horen dat je het een goed album vindt!
Het album klinkt, net als vroeger werk, heel optimistisch. Wat is de filosofie achter Silent Force?
We zijn gewoon heel positieve mensen. De wereld om ons heen is een niet al te plezierige aan het worden, maar zelf proberen we ten allen tijde “happy people” te blijven. Ik denk dat het feit dat we tijdens het schrijven van het materiaal speciaal hebben geschreven voor D.C.’s stem ook veel gescheeld heeft. Ons motto was om D.C. te laten schijnen op dit album. Op het eerste album, bijvoorbeeld, heb ik echt als een gitarist geschreven. Dat mijn eigen materiaal goed was. Nu moest ik leren om mezelf aan te passen aan de zanger. We hebben veel naar Royal Hunt geluisterd, D.C.’s oude band, en we zijn specifiek gaan schrijven voor zijn stem. Ik denk dat dit ook één van de redenen is dat het album zo positief klinkt.
De titel van het album, Worlds Apart, waar staat die voor? Wat is het verhaal achter de titel?
Oorspronkelijk zou het album “Line of Attack” gaan heten, maar toen zat ik in Pittsburgh met D.C. te werken. D.C. stelde voor om het album Worlds Apart te gaan noemen, daar wij zo ver uit elkaar wonen, en er een grote afstand is tussen Duitsland en Amerika. Niet alleen geografisch gezien is dat zo, maar ook politiek gezien. We hebben vaak politieke discussies – dat is tegenwoordig heel erg makkelijk met Amerikanen. Dat is dus ook een wereld apart. Er zit dus geen diepe betekenis achter. Ik schrijf de teksten ook niet, dat doet D.C.. Hij kan ook uren achtereen praten over de teksten. Ik kan dat niet.
En nou wordt het natuurlijk tijd om de gaan touren.
Uiteraard. We hebben laatst een show gedaan met Joachim Cans van Hammerfall, en dat ging erg goed. Er waren veel journalisten, en die waren erg tevreden. Na die drie jaar pauze was iedereen ook dermate blij dat we weer op het podium stonden, dat er ontzettend veel energie vrij kwam. Een geweldige ervaring. Helaas hebben we de laatste drie jaar niet meer getourd, maar daarvoor met U.D.O., Gamma Ray en Angra. We hebben er dit keer ook veel zin in. Silent Force is een echte live band, en Worlds Apart zal op het podium ook beter overkomen als op plaat. Er zijn echter nog geen details over optredens in de toekomst.
Waar treed je liever op: Amerika of Europa?
Absoluut Europa! Het is gaaf hoor, om in Amerika te spelen, maar de basis voor onze muziek ligt in Europa. De instelling is hier ook veel beter: eens een metalhead, altijd een metalhead! Als je op je veertiende een gitaar pakt en je begint heavy metal te spelen dan doe je dat op je veertigste nog! Trends bestaan niet, en dat vind ik heel erg gaaf. Ik zelf ook, vijfentwintig jaar metalhead, en zo lang maak ik deze muziek ook. In Amerika is dat anders, daar knippen ze hun haar af en gaan muziek maken waar ze op dat punt geld mee kunnen verdienen. Ook in Nederland leven er veel goede muzikanten heb ik gemerkt. Ik woon zelf in Krefeld, en dat is niet zo ver van de Nederlandse grens.
Als jullie op tournee gaan komen jullie dan ook vast wel even in Nederland buurten?
Dat is zeker de bedoeling, ja. Dan met name in Tilburg, in de 013, dat vind ik een mooie tent. De fans zijn dan ook altijd gaaf, daar!
Heb je zelf nog iets wat je kwijt wilt aan de fans in Nederland?
Reuze bedankt aan iedereen die een metalfan is, en nog steeds bij onze grote metalfamilie hoort. Ik ben trots op onze scene, en trots hier deel van uit te maken. (Lachend) O, ja, en koop ons album!
Ik zal het ze vertellen!
Bedankt, en tot ziens in Nederland!
Kijk voor meer informatie op:
Silent Force
Noise Records