Het Nederlandse Altar wist in het verleden de gemoederen vooral in christelijke hoek flink los te schudden middels choquerende teksten. Gelukkig viel er ook op muzikaal gebied genoeg te genieten. Aan de carrière van de band kwam plotsklaps een einde. Onlangs werd Altar door Marcel Verdurmen, gitarist vanaf de tweede cd, opnieuw opgericht. Voor dit interview reist Verdurmen vanuit zijn woonplaats Stadskanaal af naar Zwolle. Het tekent zijn gedrevenheid om Altar weer op de kaart te zetten.
Hey Marcel. Je hebt er een lange reis opzitten voor dit interview.
Ach, dat heb je ervoor over. Ik had het al wat eerder willen doen maar er kwam een kink in de kabel door mijn gezondheid. In oktober heb ik een zwaar hartinfarct gehad en ben voor de dood weggehaald. Ik ben nu weer aan het opkrabbelen. De passie voor muziek was daardoor even weg maar die komt zeker weer terug!
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: waarom wordt Altar opnieuw opgericht?
Ja… waarom niet zeg ik dan maar. Een bepaald groepje had er wel commentaar op. Ze zeiden dat dit geen Altar meer is. Kijk, het is heel simpel. Net nadat Youth Against Christ uitkwam, ben ik bij Altar gekomen. Dat was begin ’95 ter vervanging van een van de gitaristen die podiumvrees had. Ik heb al die jaren met heel veel plezier in Altar gespeeld. En ik heb de vijf cd’s daarna voor 75% geschreven. Ik was altijd degene die de kar trok en het meeste deed. Op een gegeven moment werden de interviews allemaal naar mij toegeschoven. Ik kreeg via de platenmaatschappij veel faxen, dat ging toen nog zo, met interviews. Ik sliep toen vaak overdag en deed interviews met bijvoorbeeld Amerikaanse magazines. Ik draaide dus soms mijn dag- en nachtritme om voor de band. We stonden in die periode eigenlijk op het punt om door te breken. We speelden onder andere op Dynamo Open Air, Waldrock en Lowlands. Er was ook al een manager gevonden en we zouden uitgebreid gaan toeren toen de band ineens uit elkaar knalde. Ik heb daar nooit vrede mee kunnen hebben. Ik heb eerder ook weleens geprobeerd om Altar nieuw leven in te blazen. De oude zanger heb ik erbij proberen te betrekken maar die zag het zelf niet meer zitten. Toen is er een hele tijd een luwte geweest en op een gegeven moment dacht ik: fuck, ik ga gewoon weer beginnen. Ik ben er ten eerste nooit achter gekomen wat het destijds gebracht zou kunnen hebben. Daarnaast vind ik dat ik alle recht van spreken heb want ik heb vijf van de zes cd’s op mijn naam staan. Er is in het verleden door verschillende mensen gezegd dat als iemand de naam Altar verdient, het Verdurmen wel is. Er is hier en daar wel wat frustratie maar ik lig daar niet wakker van. De originele bandleden wilden destijds niet meer verder. Waarom zou ik ze dan nu betrekken?
Moet je met Altar helemaal opnieuw beginnen of merk je dat er nog steeds interesse is?
Ja, toen bekend werd dat we weer gingen beginnen kreeg ik al aanbiedingen om ergens te komen spelen. Maar dat ging vanwege mijn gezondheid niet. Ik ben ook nog een paar keer aan mijn hand geopereerd, drie weken geleden was de laatste. Ik kon dus niets toezeggen. Maar nu wel. 17 Juni doen we een try-out in Iduna (Drachten), 22 juli spelen we in dB’s (Utrecht) en 29 juli staan we op Stonehenge. Over twee weken ga ik met een manager praten. Het komt dus allemaal op de rails. We hebben van de zes Altar cd’s die zijn uitgebracht een ideale mix gemaakt die ruim een uur duurt. Die willen we live gaan spelen. En er komen straks weer nieuwe nummers en een nieuw album. We hebben ook al een aanbieding gehad om in Rusland te gaan toeren. We kunnen twintig optredens doen. Dat wordt waarschijnlijk in november van dit jaar of maart 2018. We zijn ook nog gevraagd door een Portugese band om samen te gaan toeren. Het loopt dus allemaal en ik heb er veel vertrouwen in. Daar komt bij dat de muzikanten die nu in Altar zitten hele prettige personen zijn en iedereen is erg gedreven.
Van de oude bezetting ben jij dus de enige die nu nog in Altar zit. Heb je nog contact met de andere oud-leden?
Ik heb met een van de andere gitaristen wel even contact gehad. Verder niet eigenlijk. Het contact is er niet meer. Klaar. We kijken nu weer vooruit.
Leverde het gebruik van de bandnaam geen probleem op?
Nee. Destijds hebben de andere leden dat gezegd en dat geldt nog steeds. Misschien dat sommige mensen daar nog wat gefrustreerd over zijn maar ik lig daar niet wakker van.
Over welke mensen heb je het dan?
Dat zijn niet zozeer de oud-bandleden zelf, meer de mensen eromheen. De beste stuurlui staan altijd aan wal. Van die mensen die zelf een hoop commentaar leveren maar zelf niet veel doen. Altar zou Altar niet zijn. Fuck off, denk ik dan. Die mensen hebben nog geen noot van de nieuwe Altar gehoord dus hoe kunnen ze dit zeggen?
Hoe zijn de bandleden van deze bezetting bij elkaar gekomen?
Een klein jaar geleden was ik bezig Altar weer op te richten. Zoals ik al zei kwamen mijn gezondheidsklachten om de hoek kijken en duurde het allemaal wat langer. Ik had toen al contact met Janneke (Paper Doll Decay). Ze twijfelde echter of ze toe wilde treden tot Altar. Op een gegeven moment had ze zoiets van, waarom ook niet? Ik vind persoonlijk dat ze hartstikke goed in het huidige Altar past en ze kan erg goed grunten. En van het één kwam het ander. Wilfred woont in dezelfde plaats als ik en iemand vroeg me waarom ik hem niet bij Altar haalde. Hij zag het wel zitten en kwam er dus ook bij. Zo kwam van het een het ander. Bas (bassist) reageerde naar aanleiding van een bericht op Facebook en toonde op die manier interesse. Via hem vonden we onze andere Bas, de gitarist. We zijn toen eens bij elkaar gaan zitten en het bleek dat we allemaal hetzelfde willen: spelen en nieuw werk uitbrengen.
Met Janneke heeft Altar een mooie blikvanger.
Ja, absoluut. Ik vind haar live altijd overtuigend overkomen en ik denk dat ze de job goed aankan. Ze heeft natuurlijk al ervaring en dat is niet onbelangrijk.
Was het een bewuste keus om een zangeres te zoeken?
Nee. Ze kwam op mijn pad. Het was mij om het even of we een zanger of zangeres zouden vinden. We troffen elkaar op Facebook, raakten aan de praat en toen ging het eigenlijk vanzelf. Het maakt tegenwoordig niet meer uit of er een man of een vrouw grunt. Arch Enemy is wat dat betreft natuurlijk ene belangrijke baanbreker geweest. Waar ik wel flauw van wordt is de term female fronted metal. Hou toch op, het zijn gewoon zangers of zangeressen. Er is toch ook niet zoiets als male fronted metal?
Wat kunnen we op muzikaal gebied verwachten van Altar anno 2017?
Ik heb me nooit echt beperkt tot een stijl, Ik speel gewoon wat ik gaaf vind, soms is dat iets meer thrashy, soms zit er meer blast in. Als ik schrijf, probeer ik me te verplaatsen in iemand die naar de band kijkt. Ik wil niet teveel gekke tempowisselingen hebben waar je als luisteraar alleen maar van in de war raakt. Ik wil gewoon rock ‘n’ roll en uit mijn dak gaan. Bij het schrijven van nummers vraag ik mezelf af hoe een fan dat nummer zou vinden. Meestal vallen de recht-toe-recht-aan nummers het meest in de smaak. We hebben ook wel wat relatief rustigere nummers gehad. Wat je kunt verwachten is dat we op ongeveer dezelfde lijn van de vorige cd’s blijven voortborduren. Het wordt dus wel weer bruut. Ik vond Red Harvest en In The Name Of The Father de betere cd’s. Die kant zal het wel zo’n beetje op gaan. En we blijven natuurlijk nummers van Youth Against Christ spelen. Ik zal ons verleden dus niet verloochenen en geen een ommezwaai maken qua stijl.
Jij schrijft alle muziek?
Tot nu toe wel, ja. Er zijn vier nieuwe nummers af. Maar met onze gitarist Bas ga ik samen nog meer nieuwe nummers schrijven. Dat hebben we altijd zo gedaan. Met Sjoerd, de oude drummer, heb ik ook vaak zo gewerkt. Hij kwam dan met een ritme aan en vroeg of ik er iets mee kon. Maar ik ben altijd het meest productief geweest in de band. Daar kan ik niets aan doen.
En de teksten?
Dat laat ik Janneke lekker zelf doen. Ik heb in het verleden wel eens teksten geschreven, Wasted World is bijvoorbeeld van mij. Ik gaf wel eens een tekst aan Edwin om te zien of hij er iets mee kon. Zo niet, jammer. Meestal houd ik me liever met muziek bezig.
Jullie zijn bezig met de opname van een cd?
Nee, nog niet. We zijn nu nog aan het oefenen voor de komende optredens. Daar ligt nu de focus op. Door te oefenen raken we steeds beter op elkaar ingespeeld en door de optredens krijgen we een stukje routine. Als we elkaar dan helemaal goed aanvoelen wordt het tijd om nummers te schrijven en dan gaat alles snel genoeg. Kijk, ik heb al vier nummers klaar liggen. Daar gaan we het beste van uitzoeken en ik ben ook benieuwd naar wat onze andere gitarist heeft liggen.
Komt er tegen die tijd eerst een EP of direct een volledige cd?
Als we iets uit gaan brengen wil ik direct een volwaardige cd op gaan nemen. Daar gaan we dan mee lobbyen bij boekers en platenmaatschappijen. Ik heb onlangs een contact uit het verleden getroffen en we gaan kijken wat hij voor Altar kan doen. Als we het doen, wil ik het ook in één keer goed doen. Met een cd, videoclip en alles erop en eraan. Misschien duurt het nog even maar we nemen liever onze tijd zodat het ook goed gebeurt.
Gaat Altar, net als in het verleden, weer fel tekeer tegen de christelijke kerk?
Destijds heeft Edwin Kelder veel frustratie van zich afgeschreven. Later werd het wel iets milder ten tijde van Ego Art. Maar op een gegeven moment werd er weer geprotesteerd tegen ons en wilde men optredens van ons tegenhouden. We hadden toen zoiets van: daar moeten wij dan weer tegen in gaan. We hebben toen In The Name Of The Father gemaakt met een choquerend hoesje. Dat had natuurlijk weer zijn impact, die kerklui stonden weer te zingen voor een zaal waar wij moesten spelen. Geweldig! Het leverde een hoop aandacht op en dat is altijd goed. We zoeken het echter niet bewust op. Het is ons ook te makkelijk om iedere keer weer als antichristelijke band naar voren geschoven te worden en tegen heilige huisjes aan te trappen. Er zijn tegenwoordig zoveel geloven waar ik niets mee heb. Toen die ophef en de gimmick er in het verleden was vond ik het prima maar ik wil gewoon spelen. Het was destijds ook een andere tijd. Tegenwoordig zijn mensen veel sneller verzadigd door alle beelden die op je afkomen. Maar als Janneke denkt dat ze een antichristelijke tekst moet schrijven dan vind ik het prima. Maar het propageren daarvan hoeft voor mij niet zo. Vroeger ook niet.
Altar gaat dus ook weer optreden?
Ja, dat kwam eigenlijk allemaal aanwaaien. Ik hoefde daar zelf niet echt achteraan. Toen bekend werd dat Altar weer bij elkaar was kreeg ik direct van verschillende zalen de aanbieding om te komen spelen. Maar vanwege de operaties konden we nog niets toezeggen. Nu gaat het met mijn gezondheid goed en kunnen we dingen aanpakken. Ik hoef ook niet zo heel veel op te treden in Nederland. Ik ergerde me vroeger altijd als we met Altar ergens speelden en een week daarop speelden we dertig kilometer verderop weer. Het gevolg was vaak dat we voor halve of een kwart lege zaal speelden. Programmeurs communiceren wat dat betreft te weinig met elkaar. We doen liever wat minder optredens en houden het op die manier exclusief en dan sta je voor een volle bak. Dat mag je tenminste hopen… En we hebben ook een aanbieding om te toeren in Polen dus vanuit Duitsland zal er ook nog wel wat komen. En Rusland dus. De interesse is er en wat we vroeger niet waar konden maken omdat de band uit elkaar knalde, hoop ik nu wel waar te kunnen maken.
Wat verwacht je van Altar in de toekomst?
Ja, ik hoop natuurlijk dat we straks weer goed op de bill staan en dat we straks weer een goed label hebben die ons goed wegzet. En natuurlijk een leuke clip opnemen en zoveel mogelijk spelen. Gewoon lekker muziek maken. Dat was vroeger al zo en is altijd zo gebleven. Het vuur is weer ontwaakt, ik trok vroeger al de kar en trek hem nu gewoon weer.
En je hebt Mysto Dysto nog?
Klopt, dat wordt mijn tweede project. Ik heb altijd gezegd dat wanneer Altar weer loopt, ik mijn andere bands weer op ga pakken. Naast Mysto Dysto wil ik ook Mandator weer neerzetten. Daar is ook weer vraag naar. Ik denk dat ik dat prima kan combineren. Het is in de muziekwereld zo dat het in bepaalde periodes wat drukker is dan op andere tijden. Mijn gezin komt zeker geen aandacht tekort en als er een tijd komt dat ik een paar weken op toer kan dan doe ik dat gewoon. Daarna komt er vanzelf weer een periode dat ik vaker thuis ben. De aandacht voor Mandator kwam doordat er in Amerika belangstelling was om onze cd’s en lp’s opnieuw uit te brengen. Het werd dus vanuit die hoek aangewakkerd om met Mandator ook weer iets te doen. Hartstikke leuk natuurlijk! Het is tegenwoordig natuurlijk helemaal niet meer ongewoon om in meerdere bands te spelen. Maar nogmaals, eerst wil ik Altar concreet maken.
Heb je nog laatste woorden?
Ik ga mijn best doen om goede muziek te maken en Altar weer op de rit te zetten. Ik hoop iedereen van harte welkom te heten bij optredens.
Links: