Als collega Pim laat weten dat op Roadburn dit jaar een genreoverstijgende Belgische band speelt, dan wil ik wel eens weten hoe dat precies klinkt. In dit geval is het Witch Trail, een band die in 2012 het daglicht voor het eerst zag en vervolgens besliste om enkel ‘s nachts nog te spelen. Dat laatste is een veronderstelling.
Thole is het meest recente exploot van Witch Trail, dat grossiert in singles en andere “kleine” uitgaves, afgezien van de langspeler Nithera uit 2015. Ik begon aan Thole met de intentie om zo snel mogelijk genres en invloeden te benoemen. Dat duurde wel even, ik geef het grif toe. Het eerste dat bij me opkwam was Dragged Into Sunlight. Dezelfde smerige sludge in combinatie met heavy Darkthrone, maar dan zonder de grindcore-invloeden. In plaats van die grindcore is het bij Witch Trail eerder Sabbath-achtige stonerdoom en verniste death/thrash uit de late jaren tachtig. Dit moet zeker in de smaak vallen bij liefhebbers van Alkerdeel, en bij mensen die het gitaargeluid van Lord Mantis geil vinden. Al kan het ook totaal niet zo zijn, want voor hetzelfde geld valt hen de mix net tegen. Het is in ieder geval uitgesproken en eigenzinnig/-aardig.
Genreoverstijgend? Ja, ik vrees van wel. Verdikke toch, nu moet ik al die juiste vinkjes zien te zetten bij de rubriek “Categorieën”. Bedankt hoor, Witch Trail.
Label:
Babylon Doom Cult Records, 2017
Tracklisting:
- Fever Pulse
- New Worlds for Old
- Splendour
- Unnatural Caresses
- Thin
- Trance
Line-up:
- H. – Bas
- J. – Gitaar, keel
- L. – Drums, keel
Links: