Various Artists – Panic & Action Fall 2011
Panic & Action Fall, 2011
Het Zweedse label Panic & Action dealt alles tussen pretpunk en post-hardcore en laat zo nu en dan eens horen wat ze op hun label hebben staan, middels compilaties. Leuk! Wie is er nu niet geïnteresseerd in geile poppunk?
Ik. Maar toch, zonder het te beseffen zat ik luidop Riot in Everyone mee te zingen, wat uiteindelijk een cover bleek te zijn van het Zweedse Crashdïet. Een heuse heavy kraker die je na twee keer beluisteren niet meer uit je hoofd krijgt, zelfs in de versie van Adept. Adept is verder trouwens een prima te pruimen glad corebandje met catchy vibes en veel jeugdigheid (lees: jongetjes in actie). Datzelfde geldt voor Her Bright Skies dat een eigen zoetgevoiced nummer brengt en een cover van weet ik veel wie (DJ Got Us Fallin’ In Love, je kent het wel van die zender waar ze tussen de reclames door soms ook clips spelen). Nu ja, mijn vriendin kon deze versie wel hebben, er klopt dus wel degelijk iets aan want ze luistert verder ook naar Milow en Usher…
Dé band van deze plaat is Walking With A Stranger. Rauwe energie in een technisch aangelegd circuit met heel veel karakter. Brutaliteit en virtuositeit zonder overdone de Meshuggah-kloon uit te hangen. Vette band die extreem afsteekt en als schuurpapier afsteekt tegen de voorgaande twee bananenschillen. De Slipknot-cover Everything Ends is echter niet wat het had kunnen zijn, al heb ik al slechter gehoord. Walking With A Stranger schopt hoe dan ook kont..
Met Chemical Vocation gaat het echter weer de dieperik in met het testosterongehalte en ja, zelfs je vriendinnetje begint met haar kont te schudden op de melkmuilmuziek van dit schandalig slecht gecoiffeerde gezelschap. Chemical Vocation?
Chemical Castration lijkt me gepaster. Blink 182 met de attitude van een mistroostige mopshond.
Net toen ik dacht dat het niet slechter kon: oh jawel. Social Siberia met een akoestische ballad vol piano. Op zich doen ze dat best goed hoor, maar ik heb echt geen nood aan dit soort van luchtledige, kleverige X-factor toestanden. Toch weten ze mij te bespelen met een breekbare versie van Bad Religion‘s Sorrow, zelfs wanneer ze de country-gitaren en ritmes er bij halen. Gewaagd, behoorlijk gay en ultradun… maar het blijft een zalig nummer. En ja, heiligschennis bij een Bad Religion nummer? Ik weet het niet.
The Stiloh is de laatste in de rij. Emo-rock met een swingend kantje en lichte excentrieke Muse kantjes. Heel erg tienergericht, maar op zich best goed gedaan in zoverre dat ik mijn outomatisch de zetel zou uitkomen mocht dit op het scherm verschijnen en ik de zapper niet vind. Maar meer dan dat? Neen.
Conclusie: Walking With A Stranger is een vette band en Crashdïet is een fijne heavy glam metal/hardrock band voor al jullie old schoolers. De rest van deze plaat is voor mensen die effectief nog niet zo lang naar school gaan.
Tracklisting:
Adept:
- The Lost Boys
- Riot In Everyons
Her Bright Skies:
- Ghost in the Attic
- DJ Got Us Fallin’ in Love
Walking With A Stranger:
- Never
- Everything Ends
Chemical Vocation:
- Speeding Heartbeats
- Hide Away
Social Siberia:
- Home
- Sorrow
The Stiloh:
- Head vs. Heart
- Loophales
Links: