In 2014 meldde Adrian Vandenberg zich, na zich jarenlang op het schilderen te hebben toegelegd, weer aan het muzikale front met zijn nieuwe band Vandenberg’s Moonkings. Met deze band maakte hij twee zeer verdienstelijke albums vol bluesy hardrock. De beperkte mogelijkheid om met deze band te toeren – zanger Jan Hoving kan vanwege zijn eigen bedrijf niet lang van huis zijn – deed Adje besluiten om zijn Moonkings in de ijskast te zetten en onder zijn achternaam verder te gaan met een nieuwe band.
Voor deze band nam hij contact op met Ronnie Romero, die in de afgelopen jaren indruk wist te maken door als de nieuwe frontman van Ritchie Blackmore’s Rainbow moeiteloos het repertoire gezongen door grootheden als Ronnie James Dio, Ian Gillan, David Coverdale en Joe Lynn Turner te reproduceren. Met hem aan boord begon Adrian nieuw materiaal te schrijven gericht op de geweldige vocale capaciteiten van Ronnie Romero en trokken de heren naar Los Angeles om daar onder leiding van producer Bob Marlette met oude bekenden Rudy Sarzo en Brian Ticky de opnamen voor een nieuw Vandenberg-album te starten. Laatstgenoemden zijn uiteindelijk op twee nummers te horen, aangezien met Koen Herst en Randy van der Elsen de uiteindelijke bezetting van Vandenberg anno 2020 al snel vorm kreeg en zij de rest van het album inspeelden.
Deze opnamen resulteren in een opvallend stevig uitgevallen nieuw album. Vandenberg anno 2020 klinkt als een legering van Whitesnake en Rainbow ten tijde van de eerste drie albums, waarbij Adrian de gainknop van zijn Marshall-versterker nog wat verder naar rechts heeft gedraaid.
Opener Shadows Of The Night laat niets aan de verbeelding over en dendert frontaal de speakers uit. Een gedreven en solide klinkende ritmesectie bouwt de stevige betonnen fundering waarop Adrian en Ronnie kunnen excelleren. Ronnie laat horen waarom hij samen met mannen als Jorn Lande en Russel Allen tot de top van het hedendaagse zangersgilde behoort en het gitaarspel van Adrian klinkt vuriger dan we in tijden van hem gehoord hebben. Op Hell Or High Water, een van de hoogtepunten van deze plaat, en Ride Like The Wind klinkt de band als een opgefokte versie van Rainbow, waarbij het nog maar de vraag is of Romero’s andere broodheer ooit nog in staat is om nummers van dit niveau uit te brengen. Aan de andere kant zijn het nummers als Shitstorm, Light Up The Sky en Skyfall die David Coverdale waarschijnlijk groen van jaloezie doen kijken als hij ze hoort, aangezien deze nummers tot het betere van werk van Whitesnake zouden behoren.
Zoek je als muziekliefhebber naar originaliteit en vernieuwing? Dan vind je op 2020 niets van je gading en mag je gerust een punt of twintig aftrekken van mijn eindscore. Houd je van vurige, goed gezongen hardrock uit de klassieke school volgens het adagium ‘een goed cliché gaat langer mee’? Dan zul je het met me eens zijn dat Vandenberg met 2020 een knaller van een hardrockalbum heeft uitgebracht!
Score:
89/100
Label:
Mascot Label Group, 2020
Tracklisting:
- Shadows of the Night
- Freight Train
- Hell and High Water
- Let It Rain
- Ride Like the Wind
- Shout
- Shitstorm
- Light Up the Sky
- Burning Heart
- Skyfall
Line-up:
- Adrian Vandenberg – Gitaar
- Ronnie Romero – Zang
- Randy van der Elsen – Basgitaar
- Koen Herfst – Drums
Links: