Valhalla Awaits – Perdition

Geschreven door op 13-04-2024 om 17:13.

Valhalla Awaits was voor mij een onbekende naam en groeide uit tot een aangename ontdekking na het beluisteren van zijn nieuwe, in eigen beheer uitgebrachte EP Perdition. Het vijftal komt uit Zuid-Wales en heeft wel wat links met Phil Campbell and the Bastard Sons. Niet alleen deed men daar al meermaals het voorprogramma voor, zanger Andrew Hunt nam voor die band ook een aantal shows de vocalen voor zijn rekening.

Nu ik het toch al over de zang heb: die mag er meer dan zijn. Hunt heeft een “rustige” stem, als ik het zo mag noemen: beleefd, verzorgd, duidelijk, goed vooraan aanwezig in de mix. Af en toe zul je, door de combinatie van muziek en voor- plus achtergrondstem, als luisteraar denken dat Alice In Chains door je gehoorkanalen zoeft. Maar die verwijzing geldt niet voor alle vijf de nummers op deze EP. Valhalla Awaits houdt niet vast aan één stijl. Opener Door of No Return is een meer dan stevige binnenkomer. Explosief, hard, wat thrashy zelfs, snel, beukend, flink riffend, gevarieerd in opbouw maar wel met die beschaafde zanglijnen. Heel veelbelovend!

Harder dan dit wordt het niet in de volgende vier nummers. Staring At The Gun heeft wel dat Alice In Chains-gehalte, klinkt rustig in de strofes maar heel catchy in het refrein. Je weet wel: je kunt het al meezingen zonder het ooit gehoord te hebben (denk je toch). Met opnieuw een sterke prestatie van Hunt.

Is There Anybody Out There werd uitgebracht als single. Wat verrassend misschien want sommigen zouden dit onderbrengen onder de noemer “powerballad” (er bestaat ook een pianoversie van). Begrijpelijk, maar dan wel met een modern kantje want je hebt hier die typische, hedendaagse, wat scherpe “gritty” gitaarklank terwijl de rest van het nummer eerder donker en wat grungy klinkt. Misschien is dit ook even het moment om het even te hebben over de teksten, want die geven ze wel een betekenis. En dit nummer gaat over de strijd die het leven wel eens kan zijn. Maar het eerder vernoemde Door of No Return verwijst dan weer naar de trans-Atlantische slavenhandel van weleer.

Met We Remain en All Hope Is Lost krijg je nog twee degelijke nummers voorgeschoteld. De nummers op deze EP kun je niet beschouwen als rechttoe rechtaan. Ze zijn allemaal gelaagd, flink gearrangeerd en gevarieerd. Het is duidelijk, ze zullen niet op twee minuten tijd geschreven zijn. Er is over nagedacht en de melodieuze “classic rock”-zang geeft ze meer dan een tikkeltje extra.

Knap werk, dit Perdition EP van Valhalla Awaits. Ik kan de band moeilijk in één bepaald vakje stoppen en daardoor dreigt men misschien wat te verdrinken in de massa muziek die wordt uitgebracht. Maar liefhebbers van een portie kwaliteitsvolle heavy rock gaan hier met veel plezier voor zitten. Een band om toch maar in het oog te houden op basis van wat ze hier afleveren!

Valhalla Awaits band

Label:

Eigen beheer, 2024

Tracklisting:

  1. Door of No Return
  2. Staring At The Gun
  3. Is There Anybody Out There?
  4. We Remain
  5. All Hope Is Lost

Line-up:

  • Andrew Hunt – Vocalen
  • Chris Green – Gitaar, vocalen
  • Rhys Carter – Gitaar
  • Sam Kilby – Bas
  • Gareth “Snoz” Lawrence – Drums, vocalen

Links: