Tweede album voor het Amerikaanse Uada, een blackmetalband die met zijn debuut, Devoid of Light, bijzonder veel lof sprokkelde. Zweedse melo-black en Inquisition enerzijds, moderne songwriting à la Wiegedood, Cobalt en Mgla anderzijds. Het leverde een aangename schijf op. Nu is er de bevestiging, althans, dat is de bedoeling.
Uada is blijven evolueren in een richting die er aan zat te komen. De melodielijnen zijn een stuk subtieler geworden en horen eerder thuis in het genre nature/pagan melo-black, dan in de gure en demonische subgenres. Ook de vocale stijl en de algemene teneur is eerder atmosferisch en dreigend dan zijn ietwat grimmiger voorganger. Dit nieuwe album is in vergelijking met het debuut een stuk meer heavy, episch en uitgesproken energetisch (daar speelt de nieuwe drummer een rol in), bij momenten zelfs gewoon headbangbaar. De productie voegt ook heel wat body toe, voor een blackmetalplaat is dit een zeer dikke sound, eentje die je eerder van een Dark Tranquillity verwacht. Rauw en gevaarlijk kan ik dit eigenlijk niet noemen.
Uada, uw leverancier voor toegankelijke, mooie, moderne black metal die voeling heeft met jaren negentig Zweedse black en niet vies is van progressieve en gevarieerde Cascadian black metal. Ik word er niet uitzonderlijk wild van, daarvoor is het veel te netjes, maar het luistert wel erg makkelijk weg met een vorm van aangename verstrooiing. Extra punten – opnieuw – voor het herkenbare artwork van icoon Kris Verwimp.
Score:
77/100
Label:
Eisenwald Tonschmiede, 2018
Tracklist
-
- The Purging Fire
- Snakes & Vultures
- Cult of a Dying Sun
- The Wanderer
- Blood Sand Ash
- Sphere (Imprisonment)
- Mirrors
Line-up:
- Edward Halpin – Bas
- Josiah Babcock – Drums
- James Sloan – Gitaar
- Jake Superchi – Keel, Gitaar
Links: