Geen metal ditmaal, maar een rockplaat. En wat voor een rockplaat! Niemand minder dan U.D.O. (ex-Accept) komt in dit toch al bijzondere jaar met een zeer bijzonder album. Samen met het Duitse muziekkorps, Das Musikkorps der Bundeswehr, komen zij met een album over klimaatverandering, de vluchtelingenbeweging, de klimaatvervuiling, gelijkheid en een duidelijk standpunt tegen de rechtse kant van de maatschappij. Want samen zijn wij allen één en is er maar één aarde. Toepasselijk heet het album dan ook We Are One.
Het begon allemaal in 2015, toen U.D.O. op de bühne van Wacken stond, samen met dit Duitse muziekkorps (het officiële muziekkorps van de Duitse leger). Wat volgde was een machtig en onvergetelijk concert. Zowel de bandleden van U.D.O. alsook het muziekkorps hebben dermate genoten van de samenwerking, dat zij hebben besloten om vaker samen te komen. Anno 2020 hebben zij deze beslissing waargemaakt in de vorm van dit album. Met een goede 74 minuten, verdeeld over vijftien nummers, is er vast genoeg spektakel om van te smullen.
De plaat gaat aan en wat volgt is een absolute verrassing. Al vanaf de start bij Pandemonium heb ik het idee dat ik naar de soundtrack van een spannende film aan het luisteren ben. De orkestratie, gespeeld door Das Musikkorps der Bundeswehr, klinkt namelijk ontzettend filmisch. Bombastisch, soms haast dromerig, met blazers, triangels, strijkers, een koor met sopranen en tenoren, alles zit er in. Geweldig! Ook de instrumentatie van de bandleden dragen bij aan een heerlijk rockend nummer en is de gitaarsolo weer van het kaliber dat we van U.D.O. gewend zijn. Wow, dat belooft wat voor de overige nummers.
En jawel, hoor. De titeltrack knalt net zo lekker uit de speakers als de opener. Het is catchy, vrolijk, swingend en ondanks de toch steeds hoger wordende leeftijd van Udo, klinkt hij nog net zo ruw en schor als altijd. Perfect voor hardrock en heavy metal. Het refrein is ietwat doorsnee (We are one, we are free and we need a place to be), maar dat maakt het wel tot een gemakkelijke meezinger. Iets wat ik absoluut zie gebeuren op festivals. Bekijk hieronder de officiële videoclip, waar de productie en de opname van de muziek wordt uitgebeeld.
Naast dat er de klassiek klinkende rock-en heavy metalnummers duidelijk aanwezig zijn, zijn er ook nog een paar verrassingen te vinden. Neem nou Blindfold (The Last Defender): een track waar de bandleden even op standje ‘uit’ staan, het muziekkorps de schijnwerpers steelt en een (tot op heden) onbekende dame een prachtige, warme zanglijn neerzet. Het nummer spreekt over eenzaamheid en isolatie, iets waar wij ons allen tegenwoordig wel in kunnen herkennen. Die komt wel binnen.
Naast de bijzondere uitstapjes zijn er ook een aantal instrumentale tracks. Ook deze zijn het luisteren waard. Te beginnen met het imposante Blackout. Gigantisch en bombastisch wordt het nummer ingeluid met oorlogsdrums en koperen blaasinstrumenten als even later de scheurende leadgitaar invalt en meespeelt op de melodie. Wat achtergrondzang geeft het nummer verder context en draagt bij aan een haast euforisch gevoel. Na deze intense belevenis kalmeert het nummer als een piano ons in de laatste minuut naar het einde begeleidt. Natural Forces is dan weer van een ander kaliber (los dat ook deze track net zo goed uit een film had kunnen komen) en lijkt een haast folk-achtige sfeer te bevatten. Uiteraard (en geheel in stijl) komen er ook marcherende stukken in voor. Voorwaarts, mars! Want er zijn nog een tweetal instrumentale tracks.
Het vrolijke Beyond Gravity met, jawel, doedelzakken (!), is een heerlijke onderbreking en erg pakkend. Ik stel het mij al helemaal voor hoe dit live op een podium zou staan en hoe de doedelzakspeler strijdt tegen de gitarist. Een ‘battle’ om te aanschouwen met bier in de hand en de andere vuist hoog in de lucht. De instrumentale hekkensluiter Beyond Good and Evil haalt nog even de eerdere elementen uit andere tracks aan (waaronder de compositie uit de eerste track) en verrast door ineens een Oosters getinte melodie in de mix te gooien.
Pfoe, dat was mij een belevenis wel! Wat een sensatie is dit album, zeg. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat We Are One een compilatiealbum zou zijn van het optreden op Wacken in 2015, maar nee, het gaat hier om vijftien gloednieuwe nummers! Leeftijd is maar een getal en dat bewijst Udo Dirkschneider hier opnieuw. Geweldig concept, uitstekend gecomponeerd en wat een indrukwekkende samenwerking. Dit album is een must-have voor elke rockliefhebber (het liefst op LP) en zeker een plaat om regelmatig op repeat aan te hebben staan. U.D.O. & Das Mussikkorps der Bundeswehr: mega rockend, ronduit lekker en ‘out of this world’!
Score:
90/100
Label:
AFM Records, 2020
Tracklisting:
- Pandemonium
- We Are One
- Love and Sin
- Future Is the Reason Why
- Children of the World
- Blindfold (The Last Defender)
- Blackout (instrumental)
- Mother Earth
- Rebel Town
- Natural Forces (instrumental)
- Neon Diamond
- Beyond Gravity (instrumental)
- Here We Go Again
- We Strike Back
- Beyond Good and Evil (instrumental)
Line-up:
- Udo Dirkschneider – zang
- Andrey Smirnov – gitaar
- Fabian Dee Dammers – gitaar
- Tilen Hudrap – basgitaar
- Sven Dirkschneider – drums
- Das Musikkorps der Bundeswehr – orkestratie
Links: