Thy Art Is Murder – Human Target

Geschreven door op 28-07-2019 om 17:18.

Thy Art Is Murder uit Australië. Ga je schamen als je ze niet kent. Of beter, haal deze plaat in huis als je ze niet kent. De band is een van de weinige overlevenden van de deathcore-boom, die enkele jaren geleden plaatsvond. Deathcore dus, het genre dat niet genoemd mag worden. Blackened death metal met djenty gitaren en boordevol breakdowns, dat werk. Het vijfde album is hier, applaus graag.

Akkoord, de vorige albums mochten allemaal een plekje in de platenkast innemen, maar Thy Art Is Murder was nooit echt vernieuwend. Dit nieuwe album gaat zoals verwacht verder op de ingeslagen weg. Met de terugkomst van Chris „CJ“ McMahon werd Dear Desolation in 2017 uitgebracht. Een album dat mij weinig kon bekoren. Nummers als Holy War en Reign of Darkness bleven ongeëvenaard. Human Target haalt het niet bij dat niveau, maar is alleszins sterker dan het vorige werkje. Het belangrijkste is dat het boos moet klinken.

En dat klinkt het. Thy Art is Murder is in vorm op dit album. Startend met het loodzware Human Target, over de handel in organen in China. Chris „CJ“ McMahon bedient zich tegenwoordig nog voornamelijk van de grunts in de middenrange, maar laat hier ook nog wat van die heerlijk diepe grunts horen, die zo kenmerkend zijn voor zijn strot. Een breakdown voor en achter en tussendoor razen we death metal erdoor. New Gods is mijn persoonlijke favoriet, vanwege de duistere ondertoon en de vele acapella’s die het refrein grootsheid meegeven. Deathsquad Anthem is een nummer dat een signatuurwerkstuk aflevert, van het geluid dat deze band bekend maakte. Een ode aan de jeugd die klaar is met ‘het huidige systeem’. Hoewel Trump in de clip van Make America Hate Again meerdere malen voorbij komt, wordt door de band meegedeeld dat men intern nogal verdeeld is over het politieke spectrum. Met andere woorden: het is geen anti-Trump nummer, aldus de band. Het was meer te doen om de illusie dat een overheid als doel heeft om iets ‘great’ te maken voor het volk.

Eternal Suffering start wederom met naar voren geschoven vocalen. Een doorlopende breakdown jankt door tot het einde, waarbij aan bruutheid niet wordt ingeboet. Zeker door drummer Jesse Beahler niet. Wat een lust voor het oor is zijn razende en inventieve drumwerk. Vanaf Eternal Suffering gaat de band door met typische deathcore, die wat generiek aandoet. Bij deze band is dat echter alsnog bovengemiddeld te noemen. Met een uitzondering voor Eye for an Eye overigens, dat een sterke structuur kent met creatieve, opvallende akkoordenprogressie, waar de black metal in doorklinkt en iets meer ruimte voor de muziek tussen de vocale krachtuitingen door. De aanhoudende brute breakdowns en de overrompelende grunts houden de flow erin, maar maken het tevens een intensieve luisterklus.

Een album dat iedereen die de band kent blind kan aanschaffen. Geen verrassingen uiteraard, gewoon de beuk erin. Boos, opgefokt en een aanklacht tegen alles wat niet deugt aan deze wereld. Hoge kwaliteit deathcore met duidelijke uitschieters die vooral op de eerste helft van het album te vinden zijn. We kunnen weer even vooruit!

Score:

83/100

Label:

Nuclear Blast, 2019

Tracklisting:

1. Human Target
2. New Gods
3. Death Squad Anthem
4. Make America Hate Again
5. Eternal Suffering
6. Welcome Oblivion
7. Atonement
8. Voyeurs Into Death
9. Eye For An Eye
10. Chemical Christ

Line-Up:

  • Chris „CJ“ McMahon – Vocalen
  • Andy Marsh – Gitaar
  • Sean Delander – Gitaar
  • Jesse Beahler – Drums
  • Kevin Butler – Bas

Links: