Stiriah – Into The Depths

Deze vier heren uit Berlijn, Duitsland, kende ik niet. In 2017 brachten ze hun debuutplaat uit, Aurora en dit onder de bandnaam, Stiriah. Al nu hebben we de tweede langspeler voor ons liggen. Into The Depths telt vijf eerder langere nummers, ze gaan vlot naar een gemiddelde van zeven en halve minuut, en is op tekstueel vlak een reis door de chaotische menselijke geest. Nu, chaotisch zal het niet bij iedereen zijn, maar dan kennen we tenminste het vertrekpunt van deze heren. Stiriah speelt black metal. Meer nog, de heren noemen het “harmonic black metal”. Als het beest maar een naam heeft, denk ik dan.

The Water knijpt je al vanaf de eerste seconde stevig de keel dicht. Een scherp doch melodieus riffdeken dekt de koude toe die wordt afgeleverd door de schreeuwerige vocalen en strakke ritmesectie. Ergens in de biografie, opgepoetst zoals zo vaak door de promojongens, staat vermeld dat er een verwijzing kan gemaakt worden naar oudere platen van Emperor. Het heeft er inderdaad wel wat van weg, maar het mist wel die chaotische genialiteit die Ihsahn en trawanten in hun muziek staken. Het is een meer dan aardige poging.

Het is de kunst, wanneer je vergeleken wordt met één van de groten der aarde, om toch ook je eigen inbreng te hebben. En dat proberen de heren ook. In The Sun wordt er, ook al wordt er het gros van de tijd gewoon door geraasd, tijd gemaakt voor een dubbel basthema, dat net wat anders aanvoelt. Koud en kil gaan de heren op de ingeslagen weg verder en rijgen ze de ene na de andere blastbeat ondanks de extreme koude, aan elkaar. Er is weinig tijd voor rust en dat had, ook al was het maar een paar minuten, toch mooi geweest. Op The Darkness komen voorzichtig wat cleane lijnen en gesproken stukken voorbij, wat perfect past. In het afsluitende nummer, The Flesh, worden er heel wat vocale variaties gepresenteerd en dit in combinatie met de sporadisch gebruikte akoestische gitaar, doet me besluiten dat dit samen met het openingsnummer, het sterkste nummer van de plaat is.

Sterke plaat. Muzikaal technisch zit alles netjes in elkaar, de uitvoering is bovengemiddeld. Nog wat meer eigen gevoel en de heren kunnen de volgende horde nemen, de sprong naar een groter en breder publiek en dit met de hulp van een degelijke platenfirma als je het mij vraagt.

Score:

75/100

Label:

Eigen Beheer, 2020

Tracklisting:

  1. The Water
  2. The Sun
  3. The Lightbearer
  4. The Darkness
  5. The Flesh

Line-up:

  • Cryst – Basgitaar
  • Ortok – Drums
  • Esgaroth – Gitaar, zang
  • Tyrann – Zang, gitaar

Links: