Een purper cd’tje met in het groot de groepsnaam Spacebar en vier psychedelische hoofden van de makers erop, dat doet toch al wel vaag vermoeden wat je te horen zal krijgen. Deze jonge band komt uit Nederland en biedt een experimentele mix aan rock aan. We voelen het even aan de tand.
Dan toch geen overdosis aan wah-wah effecten, al duiken die uiteraard hier en daar wel op bij deze heren. Neen, Spacebar gooit met een noemer als Nirvana op de eigen Facebook-pagina, maar eigenlijk is het een naam die wel opkomt bij deze grunge vibes, repetitieve stukken en zanglijnen met een licht je-m’en-fous-gehalte. We hebben hier zeker niet te maken met een nieuwe Cobain en dat hoeft ook niet, maar het timbre is er bij momenten wel. Daarnaast maakt Spacebar wat interessante uitstappen naar uitbarstingen die lichtjes System of a Down aanvoelen, maar eveneens met funky en/of country momenten erbij.
Niet alle fases zijn echter even geslaagd. De momenten dat Spacebar harder klinkt, blijft het muzikaal wat oppervlakkiger (Take You Anyway). En ook de songs met een typische stonervibe klinken wat mager qua opbouw, hoewel White Pussy er zeker mag zijn. Fijn dat ze die experimenten aandurven, maar dan mogen ze in het algemeen sterker uitgewerkt worden. Hetzelfde commentaar geldt ook hier en daar voor de andere, betere nummers. Het is immers nooit echt over de ganse lijn helemaal geslaagd, al valt van deze Babylonische verhalenbundel zeker te genieten.
Score:
70/100
Label:
Eigen Beheer, 2019
Tracklisting:
- Dynamo’s Bogey
- Bone in the Mirror
- Pablo Pinocchio
- Take you Anyway
- White Pussy
- Nectarine Satellite
- John McClane
- Steve’s Paddles
- Birds and The Bees
- πon
Line-up:
- Cyuss – Gitaar, zang
- Jim 655321 Ponepzep – Drums
- M – Bas, zang
- Sjoek Paradigget – Gitaar, zang
Links: