Heb ik al eens gezegd dat ik een beetje een Shining-fanboy ben? Ik dacht van wel, maar ik zal het bij dezen nog eens herhalen. Laat ik ook direct zeggen dat het door de muziek komt, want ook ik vind voorganger Niklas Kvarforth een heel apart heerschap. Een man omgeven door controverse en waar altijd wel iets van te vinden is. Ik beperk mijzelf hier in ieder geval tot de muziek, en daarover gesproken: we kunnen wel zeggen dat V-Halmstad geldt als magnum opus van de band. In de albums die volgden, is die vergelijking eigenlijk altijd wel gemaakt, maar heeft geen enkele die test doorstaan. Nu dus de zware taak aan album nummer tien, toepasselijk genoeg weer X- Varg Utan Flock (Wolf zonder roedel) genoemd.
Bij een eerste aanblik kunnen we zeggen dat ook X weer voldoet aan de standaard kenmerken: zes nummers, waarvan nummer vijf het instrumentale is. Nu dat in orde is, is het tijd om aandachtig te gaan luisteren. Al vanaf de opener horen we verschillende elementen terugkomen die we gemist hebben in de afgelopen platen, meer felheid, wanhoop en ook kilheid. De wisseling van bepaalde bandleden heeft er blijkbaar voor gezorgd dat de nummers weer meer ouderwets klinken. Waar er weleens voor het experiment werd gekozen op de albums na V, wordt er hier juist meer verwezen naar die belangrijke plaat. Niklas klinkt als vanouds en is hier vaker weer echt wanhopig, probeer hiervoor maar Gyllene Portarnas Bro, dat een mooi beeld geeft van hetgeen dit album te bieden heeft. De feel is gewoon direct Shining, waarmee je direct weet wat je krijgt: mooie leads, rustig akoestisch getokkel en flinke versnellingen, waarbij de vette riffs alles bij elkaar houden, ondersteund door de kreunende en krijsende maniak.
Is dit album dan eindelijk weer net zo goed als het memorabele V-Halmstad? Hierop past een kort “Nee.”, hoewel je wel zou kunnen zeggen dat het voelt als een terugkeer naar de sound die de band toch het meeste bracht. En zoals het spreekwoord ons ook leert: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, waarmee de wolf weer terugkeert in de roedel.
Score: 
85/100
Label:
Season of Mist, 2018
Tracklisting:
- Svart Ostoppbar Eld
- Gyllene Portarnas Bro
- Jag är Din Fiende
- Han Som Lurar Inom
- Tolvtusenfyrtioett
- Mot Aokigahara
Line-up:
- Niklas Kvarforth – Zang, Gitaar, Keyboard
- Peter Huss – Gitaar
- Marcus Hammarström – Bas
- Jarle “Uruz” Byberg – Drums
Links: